منصور یکم سامانی

منصور یکم یا ابوصالح منصور بن نوح یکی از امیران سلسله سامانیان بود. منصور یکم در تاریخ 350 ه.ق بعد از عبدالملک یکم به پادشاهی رسید و تا تاریخ 365 ه.ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او بخارا بود. سرانجام بعد از منصور یکم، نوح بن منصور به پادشاهی رسید.

پادشاهان ایران

منصور یکم
نام کامل:	ابوصالح منصور بن نوح
لقب(ها):	امیر سدید
تاریخ فوت:	۱۱ شوال ۳۶۵ (قمری)
سلسله:	سامانیان
قلمرو:	خراسان و ماورالنهر
مرکز حکومت:	بخارا
شاه قبلی:	عبدالملک یکم
شاه بعدی:	نوح بن منصور
آغاز سلطنت:	350 ه.ق
پایان سلطنت:	365 ه.ق
نام پدر:	نوح یکم
همسر(ها):	کتایون خاتون، رافعه خاتون، صفیه خاتون

منصور یکم، جانشین عبدالملک، در طی فرمانروایی پانزده ساله‌اش، به سنّت پیشینیان خود به پشتیبانی و پروردن دانشوران و شاعران و مفسران همت گماشت. به فرمان این امیر، ابوعلی محمّد بن عبدالله، از سال ۳۵۲ هجری به ترجمه تاریخ الامم و الملوک طبری مبادرت کرد. وی همزمان با ترجمه تاریخ طبری به فارسی، مطالبی را از اصل عربی حذف کرد و از کتب و منابع مطالبی نیز بر آن افزود. از این رو، این کتاب از صورت ترجمه بیرون آمد و رنگ و شکل تألیف به خود گرفت و به تاریخ بلعمی شناخته می‌شود.

قلمرو

در منابع قلمرو حکومت منصور یکم 'خراسان و ماورالنهر' ذکر شده است.

درگذشت

منصور یکم سرانجام در تاریخ ۱۱ شوال ۳۶۵ (قمری) درگذشت.