درخواست اصلاح

منصور یکم سامانی

از دانشنامه ویکیدا

منصور یکم یا ابوصالح منصور بن نوح یکی از امیران سلسله سامانیان بود. منصور یکم در تاریخ 350 ه.ق بعد از عبدالملک یکم به پادشاهی رسید و تا تاریخ 365 ه.ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او بخارا بود. سرانجام بعد از منصور یکم، نوح بن منصور به پادشاهی رسید.

پادشاهان ایران
پادشاهان ایران
منصور یکم
نام کامل: ابوصالح منصور بن نوح
لقب(ها): امیر سدید
تاریخ فوت: ۱۱ شوال ۳۶۵ (قمری)
سلسله: سامانیان
قلمرو: خراسان و ماورالنهر
مرکز حکومت: بخارا
شاه قبلی: عبدالملک یکم
شاه بعدی: نوح بن منصور
آغاز سلطنت: 350 ه.ق
پایان سلطنت: 365 ه.ق
نام پدر: نوح یکم
همسر(ها): کتایون خاتون، رافعه خاتون، صفیه خاتون

منصور یکم، جانشین عبدالملک، در طی فرمانروایی پانزده ساله‌اش، به سنّت پیشینیان خود به پشتیبانی و پروردن دانشوران و شاعران و مفسران همت گماشت. به فرمان این امیر، ابوعلی محمّد بن عبدالله، از سال ۳۵۲ هجری به ترجمه تاریخ الامم و الملوک طبری مبادرت کرد. وی همزمان با ترجمه تاریخ طبری به فارسی، مطالبی را از اصل عربی حذف کرد و از کتب و منابع مطالبی نیز بر آن افزود. از این رو، این کتاب از صورت ترجمه بیرون آمد و رنگ و شکل تألیف به خود گرفت و به تاریخ بلعمی شناخته می‌شود.

قلمرو

در منابع قلمرو حکومت منصور یکم 'خراسان و ماورالنهر' ذکر شده است.

درگذشت

منصور یکم سرانجام در تاریخ ۱۱ شوال ۳۶۵ (قمری) درگذشت.