سلسله پهلوی
سلسله پهلوی (۱۳۰۴ خورشیدی تا ۱۳۵۷ خورشیدی) پس از سلسله قاجار، آخرین سلسله پادشاهی در ایران است. پایان کار این سلسله مصادف با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ بود که منجر به تشکیل جمهوری اسلامی و تغییر نظام حکومت ایران شد.
پایه‌گذار این سلسله رضاخان پهلوی بود که با شکست در برابر قوای روس و انگلیس و اشغال ایران در جنگ جهانی دوم از کشور تبعید شد و پس از او، محمدرضا پهلوی، پسر ارشد او به پادشاهی رسید. این دو نفر تنها پادشاهان این سلسله بودند که در مجموع ۵۳ سال در ایران حکومت کردند.
تاریخچه
رضاخان میرپنج در ۲۵ دی ۱۲۹۹ خورشیدی، از سوی ژنرال انگلیسی ادموند آیرونساید به عنوان فرمانده قوای قزاق منصوب شد و دو ماه بعد، با کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ وزیر جنگ و سیدضیاء نخست‌وزیر ایران شد، پس از سه ماه از کودتا سیدضیاء از نخست‌وزیری برکنار شد و قوام به جای او نخست‌وزیر شد و سپس در ۵ آبان ۱۳۰۲ خورشیدی، با فرمان احمدشاه قاجار به منصب نخست‌وزیری گمارده شد و دو سال بعد، با رأی مجلس مؤسسان به حکومت رسید و سلسله پهلوی را پایه‌گذاری کرد.
شاهان پهلوی
سلسله پهلوی در ایران با پادشاهی رضاخان پهلوی و محمدرضا پهلوی در مجموع 53 سال بر ایران حاکم بود.
| فهرست شاهان سلسله پهلوی | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| نام | پرتره | نام پدر | طول عمر | شروع سلطنت | پایان سلطنت | |
| ۱ | رضاخان پهلوی | عباسعلی داداش‌بیگ | 1257-1323 | 24 آذر 1304 | 25 شهریور 1320 | |
| ۲ | محمدرضا پهلوی | رضاخان پهلوی | 1298-1358 | 25 شهریور 1320 | 21 بهمن 1357 | |
