درخواست اصلاح

معده

از دانشنامه ویکیدا
نسخهٔ تاریخ ‏۲۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۷ توسط Yekta (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

معده، با نام انگلیسی: Stoamch، یکی از مهم‌ترین بخش‌های دستگاه گوارش انسان است.

جایگاه معده در بدن انسان
جایگاه معده در بدن انسان
جزئیات
نام لاتین: Ventricular
نام انگلیسی: Stomach
محل قرارگیری: معده، در نیمه بالایی بخش شکمی بدن و درست در زیر دیافراگم قرار دارد.
تعداد در بدن: یک عدد


معده، ساختاری ماهیچه‌ای و توخالی دارد که اصلی‌ترین واکنش‌های شیمیایی[۱] هضم مواد غذایی در آن اتفاق می‌افتد. معده، در وسط دستگاه گوارش قرار دارد و از سمت بالا با مری در ارتباط است و از سمت پایین به ابتدای روده کوچک، یعنی دوازدهه، راه دارد.

جایگاه معده

معده، در نیمه بالایی بخش شکمی بدن و درست در زیر دیافراگم قرار دارد. در جلوی معده، کبد، ادامه دیافراگم و دیواره قدامی شکمی وجود دارد. در حالی که لوزالمعده یا پانکراس، کلیه چپ و غده فوق کلیوی چپ، طحال و روده در پشت ماهیچه معده قرار گرفته‌اند. معده در دو سمت خود ساختار متفاوتی دارد؛ به طوری که یک سمت آن محدب و بخش دیگر آن به صورت مقعر است. به بخش مقعر معده، (خمیدگی کوچک معده) و به بخش محدب آن (خمیدگی بزرگ معده) می‌گویند. هنگامی که معده خالی است، پوشش مخاطی آن در چین‌های طولی متعدد، معروف به راگا، ریخته می‌شود. این عمل، زمانی که معده منبسط است از بین می‌رود.

آناتومی معده

معده اولین قسمت داخل شکمی دستگاه گوارش یا دستگاه گوارش است. ساختار معده بدین صورت است که یک اندام کیسه‌ای شکل عضلانی و بسیار عروقی است که قابل انبساط بوده و بسته به ساختار و وضعیت بدن و وضعیت پر بودن اندام، ممکن است شکل‌های مختلفی به خود بگیرد. معده در ربع فوقانی سمت چپ شکم قرار دارد. معده وسیع‌ترین قسمت دستگاه گوارش است.

معده نه تنها غذا را هضم می‌کند، بلکه آن را نیز ذخیره می‌کند. معده می‌تواند کمی بیش از یک لیتر غذا را در آن واحد نگه دارد. طراحی معده به فرد این امکان را می‌دهد که یک وعده غذایی بزرگ بخورد که به آرامی در طول زمان هضم شود. هم‌چنین محققین به این نتیجه رسیده‌اند که، هضم یک وعده غذایی ممکن است 4 تا 6 ساعت یا بیشتر طول بکشد. هر چه میزان چربی غذا بیشتر باشد، مدت زمان بیشتری برای هضم غذا طول می‌کشد.

مری توسط دریچه‌ای به نام کاردیا (Cardia) به معده راه دارد. این دریچه به طور طبیعی اجازه عبور مواد را از سمت مری به معده می‌دهد اما پس از ورود غذا به معده مانع بازگشت ترشحات معده به مری می‌شود. به بخش بالایی معده، که در محل اتصال به مری قرار دارد، فوندوس (Fundus) یا طاق معده می‌گویند. فوندوس با ایجاد انبساط در بخش‌های مختلف ماهیچه‌های دیواره خود می‌تواند با حجم‌های متفاوت غذای خورده شده ورودی، سازگاری پیدا کند. فوندوس اغلب بعد از ورود غذا حاوی حباب‌های گاز می‌شود.

آنتروم (Antrum) بخش انتهایی معده است که ساختمانی باریک و قیفی شکل دارد و دارای ماهیچه‌های ضخیم و قوی است. معده از بخش آنتروم به کانال پیلوری (Pyloric Canal) و ابتدای روده کوچک یا دوازدهه متصل می‌شود. قسمت پیلوری معده، (آنتروم به همراه کانال پیلوری) به سمت راست و کمی به سمت بالا و عقب خم می‌شوند و بدین ترتیب ظاهر J شکلی به معده می‌دهد. قسمت پیلوری معده، باریکترین قسمت آن است و محل خروج کیموس از معده و ورود آن به دوازدهه است.

این قسمت از ساختمان معده، تقریباً 2 سانتی‌متر (تقریبا 1 اینچ) قطر دارد و توسط حلقه‌های ضخیم ماهیچه‌ای صاف احاطه شده است.

منابع

  1. <واکنش‌های شیمیایی و انواع آن> برداشت شده در 1402/02/13