موز

موز، با نام علمی Musa sapientum، نوعی گیاه گلدار است که به دلیل خوشمزگی و شکل منحنی و رنگ زرد، به خوبی شناخته شده است. بیش از 70 گونه موز وجود دارد که بومی گینه نو و آسیای جنوب شرقی، مالزی، اندونزی، چین و فیلیپین، هستند. این در حالی است که انواع وحشی موز را می‌توان در مناطق گرمسیری بارانی یافت.

درخت موز به همراه میوه‌ و برگ موز؛ میوه‌های درخت موز به صورت خوشه‌ای هستند.

اطلاعات
طبع در طب سنتی:	طبع موز گرم و تر است.
فرمانرو:	گیاهان
شاخه:	تک‌لپه‌ای‌ها
راسته:	زنجبیل‌سانان
تیره:	میوزیشی
نام علمی:	Musa sapientum
نام های دیگر:	در فارسی افغانستان: کیله

اندازه موز به گونه‌اش بستگی دارد. ارتفاع درخت موزی که میوه‌هایش تجاری و هم اینک در دسترس ما است، می‌تواند به 7.5 متر برسد.

موز، گیاهی چوبی به نظر می رسد اما در واقع بزرگ ترین گیاه آوندی، غیر چوبی، جهان است.

میوه گیاه موز به صورت خوشه‌ای رشد می‌کند و هر خوشه،  (دست) نامیده می‌شود. هر دست موز از 10 تا 20 موز تشکیل شده است.

برگ‌های موز بسیار نازک و انعطاف پذیرند. برگ‌های موز به طور معمول 2.5 متر طول و 60 سانتی متر عرض دارند. برگ موزها در برخی از کشورهای آسیایی جهت آماده سازی ظرف های غذاهایی خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند.

فراوان ترین رنگ پوست موز رنگ زرد است، اما گونه های مشخصی از موز رنگ پوست‌شان سبز، قرمز، قهوه‌ای یا بنفش است.

موز چهارمین گیاه پرمصرف جهان است. سه گیاه اول پر مصرف جهان شامل برنج، گندم و ذرت می‌شوند.

هر سال 100,00 میلیون موز خورده می‌شود. مردم اوگاندا اولین مصرف کننده موز در جهان هستند؛ هر اوگاندایی در سال 225 کیلوگرم موز مصرف می‌کنند.