رامسر
رامسَر از شهرهای استان مازندران در شمال ایران است. این شهر که پیش از این سخت‌سر نام داشت در تاریخ ۱۳۱۴/۳/۸ براساس تصویب نامهٔ شماره ۳۱۸/۶۵۰۲ به رامسر تغییر یافت. رامسر از سمت شرق به شیرود، از غرب به شهر چابکسر و دهستان اوشیان استان گیلان، از جنوب به کوه‌های البرز و از شمال به دریای مازندران محدود است.
نام قدیم رامسر، سخت سر بود. سخت‌سر یکی از روستاهای ولایت تنکابن به مرکزیت خرم‌آباد بود. به استناد مصوبه هیئت وزیران در شهریور سال ۱۳۱۴ شمسی نام سخت سر به رامسر تبدیل گردید. سخت سر قبل از دوره میلاد تابع حاکمانی بود که بر گیلان و مازندران حکومت می‌کردند. در اواسط قرن هشتم هجری قمری سخت سر دارای حکومت مستقل شد و «سید رکابزن کیا حسنی» بر آن حکومت می‌کرد و «سفید تمشک» حد غربی آن بود. در عصر زندیه سخت سر و تنکابن از خاک گیلان بوده و سراسر گیلان تابع یک حکومت بود. با ظهور قاجاریه سخت سر و تنکابن از گیلان جدا شدند و ولایت مجاور آن مثل گرجیان، کلاج کوه و تنهیجان توسعه یافت و نسارود مرز شرقی و قزوین مرز شرقی آن شد.
اماکن مذهبی
مسجد میر عبدالباقی
این مسجد در آخوند محله رامسر قرار گرفته‌است و متجاوز از یکصد و هفتاد سال از بنای اولیه آن می‌گذرد، گرچه مسجد یاد شده از اواخر قرن سیزدهم به مسجد میر عبدالباقی شهرت یافته‌است، اما بنای اولیه آن بدست پدرش مرحوم آقا سید محمد هادی بن آقا میر محمد رضا انجام گرفت.
مسجد امام حسن مجتبی
این مسجدی کوچک و قدیمی در رامسر و در غرب مسجد میر عبدالباقی درآخوند محله قرار دارد. این مسجد در کنار نهر فتوک است و دیوار غربی آن متصل به محوطه آقای حاج محمد شیخ الاسلامی و دیوار جنوبی خانه مرحوم سید احمد شیخ الاسلامی می‌باشد.
مسجد نارنج بن
این مسجد که امروزه به مسجد صاحب الزمان شهرت دارد، قدمت نخستین بنای آن حدوداً به صد و پنجاه سال قبل می‌رسد و بنیانگذار آن مرحوم حاج رجبعلی نارنج بنی بود.
مسجد آقا میر ابوطالب ساداتشهر
این مسجد در جنوب شرقی بقعه آقا پلاسید، در فاصله چند متری قرار گرفته و مسجدی است قدیمی که تجدید بنای آن به دست آقا میر ابوطالب بن سید رضا و با مساعدت مردم، حدوداً در سال ۱۳۰۰ انجام گرفت.