ظهر
ظهر زمانی است که روز به نیمهی اول خود رسیده و بعد از صبح و قبل از عصر قرار میگیرد. در اکثر فرهنگ‌ها، ظهر از ساعت ۱۲:۰۰ ظهر تا ۳:۰۰ بعد از ظهر بسته به فرهنگ هر منطقه به طول می‌انجامد.
در این بخش از روز، عمومًا مردم وعده غذای ظهر خود را می‌خورند و نیاز به استراحت می‌بینند. در برخی مکانها و فرهنگ‌ها، افراد در طول ظهر استراحت می‌کنند یا به خانه برمی‌گردند.
تاریخچه
مردم از روش‌های سنتی برای تشخیص زمان ظهر شرعی استفاده می‌کردند. این روش‌ها عموماً بر اساس موقعیت خورشید و سایر عوامل طبیعی بودند.
ساعت خورشیدی این روش با استفاده از ساعت خورشیدی، که بر اساس موقعیت خورشید در آسمان تعیین می‌شود، زمان ظهر را تشخیص می‌داد.
سایه این روش با استفاده از تغییرات سایه‌ها به اثر خورشید، زمان ظهر را تخمین می‌زد.
شاخص‌های طبیعی برخی از عوامل دیگری نیز مورد استفاده قرار می‌گرفتند، مانند صداهای طبیعی محیطی، تغییرات رنگ آسمان و حتی حرکت حیوانات.
اهمیت ظهر در زندگی
در جنبه فیزیکی، ظهر زمانی است که اکثر مردم از روند کاری یا تحصیلی خود استراحت می‌کنند. با گرفتن استراحت‌های کوتاه در طول ظهر، می توان انرژی جدیدی به دست آورد و برای ادامه فعالیت‌ها مجددًا آماده شد. نور آفتاب می‌تواند تأثیرات مثبتی بر روحیه و سلامتی ما داشته باشد و برای تولید ویتامین D نیز ضروری است. برای غذا خوردن نیز ظهر مهم است. صبحانه قوی و ناشتای غذا در طول روز به ما انرژی می‌دهند، اما در طول ظهر نیاز داریم تا برای آنچه باقی مانده است، با مصرف وعده‌های غذایی سالم و متعادل، انرژی دوباره تأمین کنیم.
نقش ظهر بر حیات گیاهان
- نور آفتاب: ظهر زمانی است که نور آفتاب در اوج قرار دارد و گیاهان از آن بهره می‌برند. نور آفتاب در فرایند فتوسنتز، که از روزنه‌های گیاهی در برگ‌ها رخ می‌دهد، نقش حیاتی دارد. به کمک نور خورشید، گیاهان قادر به جذب دی‌اکسیدکربن و تولید غذا می‌شوند.
- آبیاری: ظهر همچنین زمانی است که در بسیاری از مناطق آفتابی دما بیشترین سطح خود را میگیرد. این بدان معناست که آب موجود در خاک و اجزای گیاه می‌تواند باعث تبخیر سریع‌تر شود. لذا، گیاهان به آبیاری کافی در طول ظهر نیاز دارند تا از خشکی و تجمد ریشه جلوگیری شود.
- دما: در ظهر، دما به حداکثر مقدار خود می‌رسد و این می‌تواند تأثیر مستقیمی بر رشد و فعالیت گیاهان داشته باشد. برخی گیاهان به دمای بالا بیشتر تحمل دارند و برخی دیگر به دمای پایین. این تنوع حساسیت به دما بین گونه‌ها و شرایط زیستی متفاوت است.