یونان باستان
یونان باستان (یونانی باستان: Ἑλλάς، رومی‌شده: Hellás) تمدنی در شمال شرقی دریای مدیترانه بود که از عصر تاریک یونان در قرن‌های ۱۲–۹ قبل از میلاد تا پایان عصر کلاسیک یونان (حدود ۶۰۰ پس از میلاد) ادامه داشت و شامل مجموعه‌ای از شهرهای-دولت مرتبط فرهنگی و زبانی و سایر مناطق بود. قبل از دوره رومی، بیشتر این مناطق یک بار تحت پادشاهی مقدونیه از ۳۳۸ تا ۳۲۳ قبل از میلاد متحد شدند. در تاریخ غربی، عصر باستان کلاسیک بلافاصله پس از قرون وسطی اولیه و دوره بیزانس دنبال شد.
سه قرن پس از زوال میسنی‌ها در دوران فروپاشی عصر برنز، دولت‌شهرهای یونانی در قرن هشتم قبل از میلاد شروع به شکل‌گیری کردند و عصر یونان کهن و استعمار حوضه مدیترانه را آغاز کردند. پس از آن، عصر یونان کلاسیک، از جنگ‌های یونان و پارس تا مرگ اسکندر مقدونی در ۳۲۳ قبل از میلاد، و شامل عصر طلایی آتن و جنگ پلوپونزی بود. اتحاد یونان توسط مقدونیه تحت حکومت فیلیپ دوم و سپس فتح امپراتوری هخامنشی توسط اسکندر، تمدن هلنیستی را در سراسر خاورمیانه گسترش داد. دوره هلنیستی به طور کلی در ۳۰ قبل از میلاد پایان یافته است، زمانی که آخرین پادشاهی هلنیستی در امپراتوری بطلمیوسی، ضمیمه جمهوری روم شد.
فرهنگ کلاسیک یونان، تأثیر شگرفی بر روم باستان داشت که نسخه‌ای از آن را به سراسر مدیترانه و بخش‌های زیادی از اروپا انتقال داد. به همین دلیل، یونان کلاسیک به طور کلی زادگاه تمدن غرب، فرهنگ بنیادین که غرب مدرن بسیاری از آرکی‌تایپ‌ها و ایده‌های بنیان‌گذار خود را در سیاست، فلسفه، علم و هنر از آن گرفته است، در نظر گرفته می‌شود.