کوراسائو
کوراسائو (به هلندی: Curaçao)، کشور کوراسائو جزیره‌ای در دریای کارائیب است که به عنوان یکی از جزایر هلند شناخته می‌شود. این جزیره در جنوب دریای کارائیب، در فاصله حدود ۶۵ کیلومتری شمال ونزوئلا قرار دارد. مساحت کوراسائو ۴۴۴ کیلومتر مربع و جمعیت آن حدود ۱۵۸،۶۶۵ نفر است. پایتخت کوراسائو، شهر ویلمستاد نام دارد.
| اطلاعات کشور | |
|---|---|
| نام کامل: | کوراسائو |
| پایتخت: | ویلمستاد |
| زبان(های) رسمی: | هلندی، پاپیامنتو، انگلیسی |
| حکومت: | دموکراسی نمایندگی پارلمانی در یک سلطنت مشروطه (پادشاهی هلند) |
| مساحت: | 444 کیلومتر مربع |
| جمعیت: | 148,925 نفر (2023) |
| شاخص توسعه انسانی: | 0.811 |
| واحد پول: | گیلدر آنتیل هلند (ANG) |
| منطقه زمانی: | یوتی‌سی 4- |
| پیش‌شماره تلفنی: | 5999+ |
| کد ایزو ۳۱۶۶: | CW، NL-CW |
| دامنه سطح‌بالا: | cw. |
کوراسائو شامل جزیره اصلی کوراسائو و جزیره بسیار کوچک و خالی از سکنه کلاین کوراسائو (کوراسائو کوچک) می‌شود. کوراسائو، همراه با آروبا و بونیر، جزایر ABC را تشکیل می‌دهند. به‌طور کلی، کوراسائو، آروبا و سایر جزایر هلندی در کارائیب اغلب به عنوان کارائیب هلند نامیده می‌شوند. کوراسائو بزرگ‌ترین جزیره از نظر مساحت و جمعیت در میان جزایر ABC و همچنین بزرگ‌ترین جزیره در کارائیب هلند است.
تاریخ
نام «کوراسائو» ممکن است از نام بومی مردم آن نشأت گرفته باشد؛ این ایده توسط گزارش‌های اولیه اسپانیایی مبنی بر اشاره به ساکنان به عنوان ایندیوس کوراسائوس پشتیبانی می‌شود. تاریخ کوراسائو با آراواک‌ها و کاکتیو آمریکان‌ها آغاز می‌شود؛ این جزیره پس از سفر اکتشافی آلونسو دی اویجدا در سال ۱۴۹۹ به مستعمره اسپانیا تبدیل شد. اگرچه به دلیل بازده کشاورزی ضعیف و نبود فلزات گران‌بها، «جزیره بی‌فایده» نامگذاری شد، اما به منطقه‌ای استراتژیک برای پرورش دام تبدیل شد. هنگامی که هلندی‌ها در سال ۱۶۳۴ این جزیره را مستعمره خود کردند، تمرکز جزیره را به تجارت و حمل‌ونقل تغییر دادند و بعداً آن را به قطب تجارت برده اقیانوس اطلس تبدیل کردند. اعضای جامعه یهودی، که از آزار و شکنجه در اروپا فرار می‌کردند، در اینجا ساکن شدند و تأثیر قابل توجهی بر اقتصاد و فرهنگ گذاشتند.
نیروهای بریتانیایی در طول جنگ‌های انقلابی و ناپلئونی فرانسه دو بار کوراسائو را اشغال کردند، اما آن را به حکومت هلند بازگرداندند. لغو برده‌داری در سال ۱۸۶۳ منجر به تغییرات اقتصادی و مهاجرت‌ها شد. اگرچه هلندی زبان رسمی باقی می‌ماند، اما زبان‌های پاپیامنتو، انگلیسی و اسپانیایی به‌طور گسترده صحبت می‌شود که بازتاب‌کننده تأثیرات فرهنگی متنوع در این جزیره است. کوراسائو قبلاً بخشی از مستعمره کوراسائو و وابستگی‌ها از ۱۸۱۵ تا ۱۹۵۴ و بعداً آنتیل‌های هلند از ۱۹۵۴ تا ۲۰۱۰ به عنوان قلمرو جزیره کوراسائو بود.
کشف نفت در حوضه ماراکایبو در شمال شرق ونزوئلا در سال ۱۹۱۴، کوراسائو را به یک مکان پالایشگاهی مهم تبدیل کرد و چشم‌انداز اقتصادی آن را تغییر داد. تلاش‌هایی برای تبدیل شدن به یک کشور در پادشاهی هلند صورت گرفت؛ این جزیره در سال ۲۰۱۰ به خودمختاری دست یافت.