ادویه
ادویه (جمع مکسر دواء در عربی) یا چاشنی، به مواد گیاهی گفته می‌شود که در طبخ غذاها به عنوان طعم‌دهنده یا معطرکننده مورد استفاده قرار می‌گیرند. در آشپزی ادویه به هر قسمت خشک شده از گیاه، به غیر از برگ اشاره می کند که برای چاشنی و طعم دادن به دستور غذا استفاده می شود. ادویه ماده اصلی غذا نیست. هر قسمت دیگری از گیاه، از جمله پوست خشک، ریشه، دانه ها، شاخه ها یا هر قسمت دیگری از گیاه بجز برگ آن، ادویه محسوب می شود. برگ خشک شده گیاهان در زمره گیاهان دارویی به شمار می‌روند. اما در اصطلاح عامیانه گاه همین برگ‌ها نیز با نام ادویه خوانده می‌شوند.
امروزه هند بزرگ ترین مصرف کننده، تولید کننده و صادرکننده ادویه جات در جهان است و ادویه‌های هندی از جمله بهترین و مرغوب ترین ادویه ها در جهان محسوب می شوند.
ادویه اغلب برای بهود طعم و عطر غذا مورد استفاده قرار می‌گیرد اما از دیرباز تا کنون از ادویه در مصارف دارویی و همچنین به عنوان نگهدارنده غذاها نیز استفاده می‌شده.
استفاده از ادویه در طبخ غذاها، می تواند موجب از بین بردن باکتری‌های مضر، اصلاح طبع و مزاج غذا، خوشرنگ شدن غذا، افزودن خاصیت دارویی به غذا و... شود.
استفاده از انواع ادویه به نسبت فرهنگ و اقلیم مناطق مختلف، متفاوت است. ادویه یکی از اصلی‌ترین عوامل تفاوت طعم و شکل غذاهای ملل مختلف است.
ادویه‌های پرشماری درجهان وجود دارند.