موسی کاظم

موسی بن جعفر مشهور به امام موسی کاظم^(ع) در ذیحجهٔ ۱۲۷ یا ۷ صفر ۱۲۸ هجری قمری به دنیا امد. نام مادر ایشان حمیده و نام پدر ایشان جعفر ابن محمد است. ایشان امام هفتم شیعیان هستند. او ملقّب به کاظِم و بابُالْحَوائِج است.

تصویر گنبد حرم امام کاظم^(ع) و امام جواد^(ع)

امام هفتم شیعیان
آغاز به کار:	سال ۱۴۸ هجری قمری
پس از:	امام جعفر صادق(ع)
پیش از:	امام رضا(ع)
پایان کار:	سال ۱۸۳ هجری قمری

اطلاعات شخصی
نام(های):	کاظِم بابُالْحَوائِج عَبدُالصّالِح
وضعیت حیات:	به شهادت رسیده
تاریخ تولد:	ذیحجهٔ ۱۲۷ یا ۷ صفر ۱۲۸ هجری قمری
محل تولد:	ابواء
محل دفن:	کاظمین
تاریخ شهادت:	۲۵ رجب ۱۸۳ ه‍.ق
محل شهادت:	بغداد
نام پدر:	جعفر صادق
نام مادر:	حمیده

دوره امامت امام کاظم^(ع) با اوج قدرت خلافت عباسی همزمان بود و او در برابر حکومت وقت، تقیه می‌کرد و شیعیان را نیز به این کار سفارش ‌می‌نمود؛ از این رو موضع‌گیری صریحی از امام هفتم شیعیان در برابر خلفای عباسی و قیامی گزارش نشده. با وجود این، وی در مناظره و گفتگو با خلفای عباسی و دیگران تلاش می‌کرد از خلافت عباسیان مشروعیت‌زدایی کند.

امام کاظم^(ع) برای ارتباط با شیعیان، سازمان وکالت را گسترش داد و در مناطق مختلف، افرادی را به عنوان وکیل تعیین کرد. از سوی دیگر، حیات امام کاظم^(ع) همزمان با بروز انشعاباتی در شیعه بود و فرقه‌های اسماعیلیه، فطحیه و ناووسیه با آغاز امامت او و فرقه واقفیه پس از شهادت او شکل گرفت.

وصیت امام صادق(ع) و سرگردانی برخی شیعیان

در منابع آمده است امام صادق^(ع) با توجه به سخت‌گیری‌های عباسیان و برای حفظ جان امام کاظم^(ع)، پنج نفر ـ از جمله خلیفه عباسی ـ را به عنوان وصی خود معرفی کرد. با وجود اینکه امام صادق^(ع)، بارها امام پس از خود را به اصحاب خاصش معرفی کرده بود اما این اقدام تا حدی وضع را برای شیعیان مبهم و سخت کرد. در این دوره، برخی از اصحاب برجسته امام صادق^(ع) مانند مؤمن طاق و هشام بن سالم هم دچار تردید شده بودند. آنان ابتدا به سراغ عبدالله افطح، که ادعای امامت کرده بود، رفتند و از او درباره زکات پرسیدند. اما پاسخ‌های عبدالله آنها را قانع نکرد. آن دو سپس با موسی بن جعفر^(ع) ملاقات کردند و با پاسخ‌های وی قانع‌ شدند و امامت او را پذیرفتند. یکی از دلایل اصلی بروز انشعابات شیعه در این زمان را میتوان این موضوع دانست.