ترینیداد و توباگو
ترینیداد و توباگو (به انگلیسی: Trinidad and Tobago) با نام رسمی جمهوری ترینیداد و توباگو، جنوبی ترین کشور جزیره‌ای در دریای کارائیب است. این کشور از دو جزیره اصلی ترینیداد و توباگو و جزایر کوچک‌تر دیگر تشکیل شده است. ترینیداد و توباگو در 11 کیلومتری سواحل شمال‌شرقی ونزوئلا واقع شده و به‌طور کلی بخشی از هند غربی به حساب می‌آید. پایتخت این کشور پورت او اسپاین (بندر اسپانیا) است، در حالی که بزرگترین شهر آن چاگواناس می‌باشد.
| اطلاعات کشور | |
|---|---|
| نام کامل: | جمهوری ترینیداد و توباگو |
| شعار: | با هم آرزو می کنیم، با هم به دست می آوریم |
| پایتخت: | پورت آو اسپین |
| زبان(های) رسمی: | انگلیسی |
| دین(ها): | مسیحیت 63.4%، هندوئیسم 24.3%، اسلام 6.4%، بدون دین 2.3% |
| حکومت: | جمهوری پارلمانی واحد |
| مساحت: | 5,131 کیلومتر مربع |
| جمعیت: | 1,405,646 نفر (2022) |
| شاخص توسعه انسانی: | 0.814 |
| واحد پول: | دلار ترینیداد و توباگو (TTD) |
| منطقه زمانی: | یوتی‌سی 4- |
| پیش‌شماره تلفنی: | (868) 1+ |
| کد ایزو ۳۱۶۶: | TT |
| دامنه سطح‌بالا: | tt. |
تاریخ
جزیره ترینیداد قرن‌ها پیش از ورود کریستف کلمب در سال ۱۴۹۸ محل سکونت بومیان بوده است. پس از آن این جزیره به مستعمره امپراتوری اسپانیا تبدیل شد و بعدها در سال ۱۷۹۷ به کنترل بریتانیا درآمد. ترینیداد و توباگو در نهایت در سال ۱۹۶۲ استقلال خود را به دست آورد و در سال ۱۹۷۶ به جمهوری تبدیل شد.
جغرافیا
ترینیداد و توباگو در جنوبی‌ترین بخش دریای کارائیب قرار گرفته است. این کشور از دو جزیره اصلی ترینیداد و توباگو تشکیل شده است. ترینیداد بسیار به ونزوئلا در آمریکای جنوبی نزدیک است و از نظر زمین شناسی، جزئی از آمریکای جنوبی محسوب می‌شود.
مساحت کل ترینیداد و توباگو حدود ۵٬۱۲۸ کیلومتر مربع است. این کشور از دو جزیره اصلی ترینیداد و توباگو تشکیل شده که با یک آبراه ۳۲ کیلومتری از هم جدا شده‌اند. جزیره ترینیداد با داشتن ۹۳ درصد از کل مساحت کشور، جزیره بزرگتر است.
ترینیداد ترکیبی از کوه و دشت است. بلندترین نقطه این کشور، قله ال سررو دل آریپو در رشته کوه شمالی قرار دارد و حدود ۹۴۰ متر ارتفاع دارد. زمین‌های شرقی این جزیره به سواحل زیبا به خصوص ساحل مانزانلیا معروف است. ترینیداد همچنین محل قرارگیری دریاچه قیر، بزرگترین ذخیره طبیعی قیر دنیا است.
جزیره توباگو در بخش جنوب غربی خود دارای دشتی صاف است و نیمه شرقی آن کوهستانی‌تر است. بلندترین نقطه توباگو، قله پیجن با ارتفاع ۵۵۰ متر می‌باشد. صخره‌های مرجانی متعددی نیز در نزدیکی سواحل این جزیره وجود دارد.
اکثر جمعیت ترینیداد و توبا در جزیره ترینیداد سکونت دارند. پایتخت این کشور، پورت اسپاین، در همین جزیره قرار دارد. شهر سن فرناندو، آریما و چاگواناس از دیگر شهرهای مهم ترینیداد هستند. شهر اسکاربورو نیز به‌عنوان جزیره توباگو محسوب می‌شود.
آب و هوا
ترینیداد و توباگو آب و هوای گرمسیری دریایی دارد و سالانه دو فصل خشک (۵ ماه اول سال) و بارانی (۷ ماه دوم سال) را تجربه می کند. بادهای این منطقه عمدتا از شمال شرقی می وزند. این کشور برخلاف بسیاری از جزایر کارائیب، خارج از مسیر اصلی توفان‌ها قرار دارد اما در سال ۱۹۶۳ توفان فلورا به جزیره توباگو خسارت وارد کرد.
تنوع زیستی
تنوع زیستی ترینیداد و توبا به دلیل قرارگیری روی فلات قاره آمریکای جنوبی، شباهت بیشتری به ونزوئلا تا دیگر جزایر کارائیب دارد. جنگل، مرداب‌های مانگرو، رودخانه‌ها، سواحل و صخره‌های مرجانی از جمله پوشش‌های گیاهی این کشور به شمار می‌روند.
ترینیداد و توباگو با داشتن بیش از ۴۷۰ گونه پرنده، از جمله محبوب‌ترین مکان‌ها برای علاقه‌مندان به پرندگان است. از دیگر جانوران این کشور می‌توان به لاک‌پشت‌های چرمی، تنبل هندی غربی، انواع مارمولک، قورباغه، ماهی و پستاندار اشاره کرد. علی‌رغم تنوع زیستی بالا، شکار بی رویه، تخریب زیستگاه، آلودگی آب و گونه‌های مهاجم، تهدیداتی برای حیات وحش این کشور به حساب می‌آیند.
اقتصاد
ترینیداد و توباگو به عنوان توسعه‌یافته‌ترین و یکی از ثروتمندترین کشورهای حوزه دریای کارائیب شناخته می‌شود. این کشور در لیست ۴۰ کشور با درآمد بالا در جهان قرار دارد. درآمد ملی ناخالص سرانه این کشور یکی از بالاترین میزان‌ها در دریای کارائیب است. سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) در سال ۲۰۱۱ ترینیداد و توباگو را از لیست کشورهای در حال توسعه خارج کرد.
برخلاف بسیاری از کشورهای کارائیب که عمدتا به صنعت گردشگری وابسته هستند، اقتصاد ترینیداد و توباگو صنعتی است و بر نفت و پتروشیمی تمرکز دارد. بخش زیادی از ثروت این کشور از منابع عظیم نفت و گاز طبیعی آن حاصل می‌شود. با اینکه گردشگری و تولید صنعتی هم برای اقتصاد محلی مهم هستند، اما اهمیت کمتری نسبت به نفت دارند. بخش گردشگری به‌ویژه در توباگو در حال رشد است.
محصولات کشاورزی این کشور شامل مرکبات و کاکائو می باشد. ترینیداد و توباگو همچنین کالاهای تولید شده مانند غذا، نوشیدنی و سیمان را به منطقه کارائیب صادر می‌کند.
فرهنگ
ترینیداد و توباگو به خاطر فرهنگ غنی آفریقایی و هندی‌اش شناخته شده است که در کارناوال‌های معروف، جشن‌های دیوالی و هوسای مشهود است. این کشور همچنین زادگاه موسیقی پانارنگ، لیمبو و سبک‌های موسیقی کالیپسو، سوکا، رپسو، پارانگ، چوتنی و چوتنی سوکا است.