توربو شارژ
توربو شارژ پیشرانه‌ای است که راندمان سوخت و قدرت خودرو را بهبود می‌دهد. سیستم توربو شارژر برای واردکردن هوای اضافی به محفظه احتراق، از نیروی توربین و القای اجباری بهره می‌برد و به‌واسطه ورود هوای بیشتر، سوخت بیشتری نیز وارد پیشرانه می‌کند. این کار منجر به افزایش قدرت و سرعت خودرو می‌شود. در موتورهای خودروی دارای توربو شارژر امروزی برای انتقال هوای اضافی به محفظه احتراق، از یک توربین گازی استفاده می‌شود.
تاریخچه
نام گوتلیب دایملر برای تمامی خودروبازان آشناست. در واقع هرجا این نام به گوش می‌رسد، ماجرا برای خودروبازان جذاب می‌شود. چرا که دایملر و کارل بنز را مخترعان موتورهای احتراقی و خالقین خودروهای مدرن به شکلی که امروز شاهدشان هستیم، می‌شناسند. توربوشارژر نیز از آن دست تکنولوژی‌های خودرویی است که ایده اولیه آن توسط دایملر مطرح شد. سال ۱۸۸۵ میلادی این مهندس آلمانی سعی کرد تا به‌وسیله یک ساختار مکانیکی، هوا را فشرده و آن را به داخل سیلندر خودرو تزریق کند.
ایده او در سال ۱۹۰۰ توسط آلفرد بوچی، مهندس سوئیسی پیاده شد و اینگونه بود که توربوشارژر در صنعت خودروسازی متولد گشت. وسیله ساخته‌شده توسط بوچی شامل یک منیفولد حلزونی بود که درون آن یک توربین قرار داشت. این وسیله با اتصال به خروجی اگزوز و با استفاده از گاز‌های آن توربین چرخانده می‌شد و با عملکردی شبیه به یک کمپرسور، تراکم هوای ورودی به داخل سیلندر را افزایش می‌داد.
نحوه عملکرد
پره‌های توربین Turbocharges هنگام احتراق سوخت و خروج گازها از سیلندر، شروع به چرخیدن کرده و از آن‌جایی که این قطعه با تیغه‌های کمپرسور در یک راستا قرار دارند؛ آن‌ها را هم وادار به چرخیدن می‌کنند. سپس، توربو شارژ که منجر به مکش هوا به موتور شده؛ هوا را همراه سوخت به محفظه سیلندر وارد می‌کند. در نتیجه ورود هوای زیاد به پیشرانه، میزان اکسیژن در سیلندر افزایش پیدا کرده؛ بنزین با کیفیت بیشتری سوخته و انرژی بیشتری در سیستم آزاد می‌شود.
اجزای
- هوزینگ
- تیغه‌های چرخان
- یاتاقان‌ها
- بلبرینگ‌های محور اتصال دهنده
- محور اتصال دهنده
- آب بند