خسرو زورستان
خسرو زورستان به عنوان پادشاه ایران در سلسله ساسانیان بود. خسرو زورستان در سال 420 م بعد از شاپور چهارم به پادشاهی رسید و تا سال 420 م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تیسفون بود. سرانجام بعد از خسرو زورستان، بهرام پنجم به پادشاهی رسید.
او مدعی تاج و تخت شاهنشاهی ساسانی در سال ۴۲۰ میلادی بود. خسرو فرزند بهرام چهارم، سیزدهمین شاهنشاه ساسانی بود. گروهی از اشراف پس از مرگ پسرعمویش شاپور چهارم، او را به عنوان شاهنشاه اعلام کردند. بهرام پنجم (بهرام گور)، دیگر پسرعموی خسرو، با این تصمیم اشراف مخالفت کرد و از شاه حیره تقاضای پشتیبانی نظامی کرد و او لشکری به بهرام داد. سپس بهرام به تیسفون تاخت و قول داد که همانند پدرش، یزدگرد یکم (یزدگرد بزهکار) پادشاهی نخواهد کرد.
بر طبق شاهنامه، بهرام گور پیشنهاد کرد که جامه و تاج شاهی بین دو شیر قرار داده شود، کسی که بتواند شیرها را کشته و آنها را بردارد، شاه ایران شناخته شود. در این مسابقه که گفته میشود خسرو از شرکت در آن سرباز زد، بهرام گور موفق شد شیرها را کشته و تاج و جامه را بردارد و به این ترتیب شاهنشاه ایران شود. در مورد سرنوشت خسرو چیزی دانسته نیست.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت خسرو زورستان 'از سند و خوارزم تا بینالنهرین و حاشیه جنوبی خلیج فارس' ذکر شده است.
درگذشت
خسرو زورستان سرانجام در سال 420 م در رقابت با پسرعمویش بهرام پنجم بر سر سلطنت شکست خورد و کشته شد.