دومینیکا
دومینیکا (به انگلیسی: Dominica؛ به زبان کریول فرانسوی دومینیکا: Dominik؛ به زبان کالیناگو: Waitukubuli)، که به‌طور رسمی با نام مشترک‌المنافع دومینیکا شناخته می‌شود، کشوری جزیره‌ای در منطقه کارائیب است. این کشور بخشی از زنجیره جزایر بادگیر در مجمع‌الجزایر آنتیل کوچک در دریای کارائیب به شمار می‌رود. پایتخت دومینیکا روسو است که در قسمت غربی جزیره قرار دارد. نزدیک‌ترین همسایگان دومینیکا، گوادلوپ در شمال غربی و مارتینیک در جنوب شرقی هستند که هر دو از سرزمین‌های فرادریایی فرانسه و بخشی از اتحادیه اروپا محسوب می‌شوند. دومینیکا با مساحت ۷۵۰ کیلومتر مربع، جمعیتی برابر با ۷۱,۲۹۳ نفر (بر اساس سرشماری ۲۰۱۱) دارد. بلندترین نقطه آن، کوه مورن دیابلوتین با ارتفاع ۱,۴۴۷ متر است.
| اطلاعات کشور | |
|---|---|
| نام کامل: | مشترک‌المنافع دومینیکا |
| پایتخت: | روسو |
| زبان(های) رسمی: | انگلیسی |
| دین(ها): | مسیحیت 94.4%، باورهای محلی 3.0% |
| حکومت: | حکومت متمرکز جمهوری پارلمانی |
| مساحت: | 750 کیلومتر مربع |
| جمعیت: | 72,412 نفر (2021) |
| شاخص توسعه انسانی: | 0.740 |
| واحد پول: | دلار کارائیب شرقی (XCD) |
| منطقه زمانی: | یوتی‌سی 4- |
| پیش‌شماره تلفنی: | 1-767+ |
| کد ایزو ۳۱۶۶: | DM |
| دامنه سطح‌بالا: | dm. |
تاریخچه
این جزیره در قرن پنجم میلادی توسط قوم آراواک که از آمریکای جنوبی آمده بودند، مسکونی شد. در قرن پانزدهم، قوم کالیناگو آراواک‌ها را بیرون راندند. گفته می‌شود کریستف کلمب در روز یکشنبه، ۳ نوامبر ۱۴۹۳، از کنار این جزیره عبور کرده است. بعدها، در فاصله دهه ۱۶۹۰ تا ۱۷۶۳، اروپایی‌ها، به‌ویژه فرانسوی‌ها، این جزیره را مستعمره خود کردند. فرانسوی‌ها بردگان را از غرب آفریقا به دومینیکا آوردند تا در مزارع قهوه کار کنند. بریتانیا پس از جنگ هفت‌ساله در سال ۱۷۶۳ این جزیره را تصرف کرد و به‌تدریج زبان انگلیسی را به‌عنوان زبان رسمی برقرار نمود. دومینیکا در سال ۱۹۷۸ به‌عنوان یک جمهوری مستقل شد.
ویژگی‌های طبیعی
دومینیکا به دلیل طبیعت بکر و دست‌نخورده‌اش به «جزیره طبیعت کارائیب» شهرت یافته است. این جزیره، جوان‌ترین جزیره در آنتیل کوچک، همچنان تحت تأثیر فعالیت‌های زمین‌گرمایی-آتشفشانی است که نمونه بارز آن چشمه آب گرم «دریاچه جوشان»، دومین چشمه بزرگ آب گرم جهان، است. جنگل‌های بارانی کوهستانی و سرسبز این جزیره زیستگاه گونه‌های نادر گیاهی، جانوری و پرندگان است. در برخی مناطق ساحلی غربی، بوته‌زارهای خشک دیده می‌شود، اما در مناطق داخلی بارندگی فراوانی رخ می‌دهد. طوطی سیسرو، که به نام آمازون امپریال نیز شناخته می‌شود، گونه‌ای در معرض خطر انقراض است که فقط در دومینیکا یافت می‌شود. این پرنده، که نماد ملی جزیره و بخشی از پرچم رسمی آن است، دومینیکا را به یکی از تنها دو کشور جهان تبدیل کرده که رنگ بنفش در پرچم رسمی آن به کار رفته است.
جایگاه بین‌المللی
دومینیکا عضو اتحادیه کشورهای مشترک‌المنافع، سازمان ملل متحد، سازمان کشورهای آمریکایی، سازمان بین‌المللی فرانکوفونی، سازمان کشورهای شرق کارائیب و جنبش عدم تعهد است.