شاپور دوم
شاپور دوم متولد 309 م در اردشیرخوره، به عنوان پادشاه ایران در سلسله ساسانیان بود. شاپور دوم در سال 309 م بعد از آذرنرسی به پادشاهی رسید و تا سال 379 م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تیسفون بود. سرانجام بعد از شاپور دوم، اردشیر دوم به پادشاهی رسید. او پسر هرمز دوم و مدت سلطنت او هفتاد سال بود. فتنه قبایل عرب را فرونشاند و امنیت را در مرزهای شاهنشاهی برقرار کرد. قدرت وزرگان ساسانی را کاهش داد. پیروزی بر ژولیان امپراتور روم قلمروهای از دست رفته طی عهدنامه نصیبین را بازپس گرفت.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت شاپور دوم 'از سند و خوارزم تا بینالنهرین و حاشیه جنوبی خلیج فارس' ذکر شده است.
درگذشت
شاپور دوم سرانجام در سال 379 م در بیشاپور درگذشت که علت مرگ او در منابع 'مرگ طبیعی' ذکر شده است.