شینزو آبه
شینزو آبه یا آبه شینزو (۲۱ سپتامبر ۱۹۵۴، توکیو – ۸ ژوئیه ۲۰۲۲، نارا) سیاستمدار برجسته ژاپنی بود که از سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷ و سپس از ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۰ بهعنوان نخستوزیر ژاپن و رئیس حزب لیبرال دموکرات (LDP) خدمت کرد. او با نزدیک به نه سال نخستوزیری، طولانیترین دوره تصدی این منصب را در تاریخ ژاپن به خود اختصاص داد.
شروع فعالیت سیاسی
آبه در خانوادهای سرشناس در سیاست ژاپن، معروف به خانواده ساتو-کیشی-آبه، متولد شد. او فرزند شینتارو آبه، سیاستمدار حزب لیبرال دموکرات، و نوه نوبوسوکه کیشی، نخستوزیر پیشین ژاپن بود. آبه پس از فارغالتحصیلی از دانشگاه سیکه در ژاپن، برای مدتی کوتاه در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی تحصیل کرد و سپس در بخش صنعت و پستهای حزبی فعالیت نمود. او در سال ۱۹۹۳ به عضویت مجلس نمایندگان ژاپن درآمد و در سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۴ بهعنوان دبیرکل حزب لیبرال دموکرات و از ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۶ بهعنوان رئیس دفتر کابینه در دولت جونیچیرو کویزومی خدمت کرد.
اولین دوره نخستوزیری و دیدگاههای سیاسی
در سال ۲۰۰۶، آبه جانشین کویزومی شد و بهعنوان جوانترین نخستوزیر ژاپن پس از جنگ جهانی دوم و اولین نخستوزیر متولد پس از جنگ انتخاب شد. آبه، که یک محافظهکار سرسخت و عضو سازمان ناسیونالیستی نیپون کایگی بود، مواضع راستگرایانهای داشت. او تلاش کرد تا جنایات تاریخی ژاپن را در کتابهای درسی کمرنگ کند، نقش دولت در اجبار زنان به بردگی جنسی (معروف به زنان آسایش) در جنگ جهانی دوم را انکار کرد و خواستار بازنگری در ماده ۹ قانون اساسی ژاپن، که بر صلحطلبی تأکید دارد، شد. او همچنین در سال ۲۰۰۷ گفتوگوی امنیتی چهارجانبه با ایالات متحده، استرالیا و هند را برای مقابله با نفوذ روزافزون چین پایهگذاری کرد. با این حال، به دلیل کاهش محبوبیت دولتش و مشکلات سلامتی، در همان سال از سمت خود استعفا داد.
بازگشت به قدرت و سیاستهای اقتصادی
آبه پس از بهبودی، در سال ۲۰۱۲ با بازگشت غیرمنتظره به صحنه سیاسی، بار دیگر رئیس حزب لیبرال دموکرات شد و با پیروزی قاطع در انتخابات همان سال، بهعنوان نخستوزیر انتخاب شد. او اولین نخستوزیری بود که پس از شیگرو یوشیدا در سال ۱۹۴۸ به این منصب بازگشت. آبه برای مقابله با رکود اقتصادی ژاپن سیاستهای اقتصادی موسوم به «آبنومیکس» را معرفی کرد که نتایج متفاوتی به همراه داشت. او همچنین در سال ۲۰۱۸ با احیای پیمان ترنس-پاسیفیک به موفقیتهایی دست یافت.
اصلاحات نظامی و اعتراضات
در سال ۲۰۱۵، آبه اصلاحات نظامی بحثبرانگیزی را تصویب کرد که به نیروهای دفاع از خود ژاپن اجازه فعالیت در خارج از کشور را میداد؛ این اقدام با اعتراضات گستردهای مواجه شد. آبه در انتخابات ۲۰۱۴ و ۲۰۱۷ نیز حزب خود را به پیروزی رساند و به طولانیترین نخستوزیر تاریخ ژاپن تبدیل شد. در سال ۲۰۲۰، به دلیل عود بیماریاش، بار دیگر از نخستوزیری کنارهگیری کرد و یوشیهیده سوگا جانشین او شد.
آوردن پیام ترامپ برای آیتالله خامنهای
در 22 خرداد سال ۹۸، شینزو آبه در طی سفر خود به ایران با آیتالله خامنهای دیدار کرد[۱].
شینزو آبه نخستوزیر ژاپن در ابتدای دیدار با رهبر انقلاب اسلامی ایران (سید علی خامنهای) گفت:
من قصد دارم پیام رئیسجمهور آمریکا (دونالد ترامپ) را به جنابعالی برسانم.
سید علی خامنهای به نخستوزیر ژاپن گفت:
ما در حسننیت و جدی بودن شما تردیدی نداریم اما درخصوص آنچه از رئیسجمهور آمریکا نقل کردید، من شخص ترامپ را شایسته مبادله هیچ پیامی نمیدانم و هیچ پاسخی هم به او ندارم و نخواهم داد[۲].
ترور شینزو آبه
در ژوئیه ۲۰۲۲، آبه هنگام ایراد سخنرانی انتخاباتی در شهر نارا ترور شد. ضارب، تتسویا یاماگامی، انگیزه خود را ارتباط آبه با کلیسای وحدت (Unification Church) عنوان کرد. این اولین ترور یک نخستوزیر سابق ژاپن از سال ۱۹۳۶ بود. آبه شخصیتی دوقطبی در سیاست ژاپن بود؛ حامیانش او را به دلیل تقویت امنیت ملی و ارتقای جایگاه بینالمللی ژاپن ستایش میکردند، اما منتقدانش سیاستهای ناسیونالیستی و بازنگری تاریخی او را تهدیدی برای صلحطلبی ژاپن و روابط با چین و کره جنوبی میدانستند.
منابع
- ↑ <دیدار و گفتگوی جناب آقای آبه، نخست وزیر ژاپن با آیت الله خامنه ای، رهبر ایران>، برداشت شده در 3 شهریور 1404
- ↑ <دیدار نخستوزیر ژاپن با رهبر انقلاب>، برداشت شده در 3 شهریور 1404