درخواست اصلاح

عمر بن عبدالعزیز

از دانشنامه ویکیدا

عمر بن عبدالعزیز یا عُمَر بن عبد العزيز بن مروان بن الحكم بن أبي العاص الأُمَويُّ القُرَشی متولد ۶۲ق/۶۸۱م در مدینه به عنوان خلیفه در سلسله امویان بود. عمر بن عبدالعزیز در تاریخ ۲۰صفر۹۹ق/۷۱۷م بعد از سلیمان بن عبدالملک به خلافت رسید و تا تاریخ ۲۵رجب۱۰۱ق/۷۲۰م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او دمشق بود. سرانجام بعد از عمر بن عبدالعزیز، یزید بن عبدالملک به خلافت رسید.

خلفای اموی
خلفای اموی
عمر بن عبدالعزیز
نام کامل: عُمَر بن عبد العزيز بن مروان بن الحكم بن أبي العاص الأُمَويُّ القُرَشيُّ
لقب(ها): امیرالمؤمنین، ابوحفص، ابوخالد، ابویزید
تاریخ تولد: ۶۲ق/۶۸۱م
محل تولد: مدینه
تاریخ فوت: ۲۵رجب۱۰۱ق/۷۲۰م
محل فوت: دیر سمعان، معره نعمان، شام
محل دفن: ادلب
سلسله: امویان
قلمرو: خاورمیانه، شمال آفریقا تا اندلس
مرکز حکومت: دمشق
شاه قبلی: سلیمان بن عبدالملک
شاه بعدی: یزید بن عبدالملک
آغاز سلطنت: ۲۰صفر۹۹ق/۷۱۷م
پایان سلطنت: ۲۵رجب۱۰۱ق/۷۲۰م
نام پدر: عبدالعزیز بن مروان
همسر(ها): فاطمة بنت عبد الملک (دختر عمویش)، لمیس بنت علی بن الحارث، حلتما بنت زاعد بن عبید، أم عثمان بنت شعیب بن زیان
فرزند(ان): عبدالملک، عبدالعزیز، عبدالله، ابراهیم، اسحاق، یعقوب، بکر، ولید، موسی، عاصم، یزید، زیان، عبدالله، امینه، ام عمار ، ام عبدالله
خویشاوندی: او از سمت مادری نسبش به عمر بن خطاب می‌رسید.

قلمرو

در منابع قلمرو حکومت عمر بن عبدالعزیز 'خاورمیانه، شمال آفریقا تا اندلس' ذکر شده است.

درگذشت

عمر بن عبدالعزیز سرانجام در تاریخ ۲۵رجب۱۰۱ق/۷۲۰م در دیر سمعان، معره نعمان، شام درگذشت.