لایههای دروغ
لایههای دروغ اولین فیلم اکشن مشترک ایران و فنلاند محصول سال ۱۴۰۰ است. این فیلم به کارگردانی رامین سهراب و نویسندگی او به همراه امیرحسین ماکویی محصول کمپانی فنلاندی Sonram Productions با مشارکت بنیاد سینمایی فارابی است. لایههای دروغ در چهلمین جشنواره فیلم فجر حضور داشتهاست. مدت زمان این فیلم 90 دقیقه (1 ساعت و 30 دقیقه) میباشد.
داستان لایههای دروغ
سام آتشنشان دواطلب جواني است که براي رهايي خود از کابوسي سي ساله در تلاش است به مردم گرفتار در حوادث مختلف کمک کند. او به فنلاند ميرود اما در بازگشت به اتفاق همسرش، دچار مشکلاتي ميشود.[۱]
بازیگران لایههای دروغ
- رامین سهراب در نقش «سام»
- جسیکا ولف در نقش «اِما»
- نادر فلاح در نقش «آرمان»
- کامران تفتی در نقش «سرگرد»
- ارسلان قاسمی در نقش «نوید»
- ونوس کانلی در نقش «سارا»
- آرمان درویش در نقش «فرهاد»
- مجید سعیدی در نقش «پرویز»
- میلاد میرزایی در نقش «کسری»
- فرشاد اسداللهپور در نقش «شاهین»
- پپه کارای در نقش «آزاد»
نقدها و بررسیها
برخی از نقدها و نظرات دست اول منتقدان و نویسندگان سینمایی:
کمال پورکاوه
کمال پورکاوه منتقد سینمایی میگوید: «لایههای دروغ بیش از آنکه به چیزی به اسم «فیلم» شبیه باشد، به یک سیرک از جنس حرکات محیر العقول «خلیل عقاب» شبیه است که میکوشد به تماشاگرش بگوید: دیدی چقدر قشنگ محافظانِ کت و شلوارپوش را نقش بر زمین کرد؟»
او این اثر را یکی از توهینآمیزترین آثاری میخواند که به بخش مسابقه چهلمین جشنواره فیلم فجر راه پیدا کردهاست. پوکاوه به مخاطبان تماشای اکشنهای هندی دهه نود را به عنوان پیشنهادی بهتر و آبرومندانهتر نسبت به لایههای دروغ پیشنهاد میدهد.
- فیلمنامه غیر قابل قبول
- طراحی سکانسهای اکشن کلیشهای
- بازی خارج از استاندارد بازیگران[۲]
رضا صائمی
رضا صائمی لایههای دروغ را یکی از شگفتهای چهلمین جشنواره فیلم فجر میخواند. شگفتی از این حیث که از دل فیلمی اکشن، یک کمدی ناخواسته بیرون میآید. همچنین او معتقد است که حتی نمیتوان ژانر این فیلم را اکشن دانست بلکه بیشتر کاریکاتوری از اکشن با بازیها و دیالوگهایی نخنما است. صائمی اظهار تعجب میکند که چطور فیلمسازان و عوامل فیلم دست به تولید چنین فیلمی در عصر حاضر زدهاند. او مانند کمال پوکاوه، بودن لایههای دروغ در جشنواره را یک توهین میداند. همچنین او معتقد است که فیلمنامه انقدر ضعیف است که حتی اگر صحنههای اکشن آن هم حرفهای بود، باز چیزی به نام فیلم شکل نمیگرفت و لایههای دروغ بیشتر یک شلوغ کاری تصویری و رزمی است که به جای آنکه مخاطب را سرگرم و هیجان زده کند، به خنده میاندازد.
- فیلم تک نفره با حضور محوری رامین سهراب
- اکشن نمایی به اکشنسازی
- کمدی ناخواسته و کاراکترهای کاریکاتوری[۲]
سید آریا قریشی
سید آریا قریشی منتقد سینمایی میگوید: «دل آدم موقع تماشای چنین فیلمهایی میسوزد! در این فیلمهای سادهانگارانه، معمولاً صداقتی وجود دارد که این حس دلسوزی را افزایش میدهد. سازندگان چنین فیلمهایی، معمولاً پیش خودشان فکر میکنند که دارند فیلمهای جدی و مهمی میسازند. اما نتیجه چیزی جز خندیدن تماشاگر به جدیترین لحظات فیلم نیست.»
آریا قریشی معتقد است برخی از صحنههای اکشن فیلم، به مراتب بهتر از دیگر آثار اکشن سینمای ایران است اما وقتی شخصیتپردازی و منطق درستی در داستان رعایت نشدهاست، چند لحظه خوب نمیتواند کوچکترین کمکی به فیلم کند. آریا قریشی نیز مانند رضا صائمی و کمال پورکاوه از بودن این فیلم در جشنواره متعجب و ناراضی است.
- چند صحنه درگیری با اجرایی قابل قبول
- استفاده از یک الگوی روایی کهنه و یادآور بازیهای رایانهای دهه ۹۰ میلادی
- انواع و اقسام بیمنطقیهای داستانی[۲]
علی نعیمی
علی نعیمی لایههای دروغ را بدترین فیلم تاریخ سینمای ایران از زمان ساخت فیلم دختر لر میداند. او میگود که حتی نمیتوان نام فیلم را به این ملغمه بی سر و ته و بی معنی اطلاق کرد. او از بازیگری و کارگردانی به شدت ناراضی است و اعتراض میکند که چرا بنیاد سینمایی فارابی بعد از 40 سال آزمون و خطا در تولید فیلم، بودجه دولتی و بیتالمال را خرج این فیلم کردهاست.[۲]
منابع
- ↑ <خلاصه داستان لایههای دروغ>، برداشت شده در 08 مرداد 1403
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ <نقد و بررسی و اطلاعات فیلم لایههای دروغ>، برداشت شده در 08 مرداد 1403