ولید یکم
ولید یکم یا ولید بن عبدالملک متولد ۴۷ق/۶۶۷م به عنوان خلیفه در سلسله امویان بود. ولید یکم در تاریخ ۱۴شوال۸۶ق/۷۰۵م بعد از عبدالملک بن مروان به خلافت رسید و تا تاریخ ۱۵جمادیالثانی۹۶ق/۷۱۵م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او دمشق بود. سرانجام بعد از ولید یکم، سلیمان بن عبدالملک به خلافت رسید. ولید خلیفه قدرتمند اموی بود که از سال ۷۰۵ تا ۷۱۵ میلادی (از ۸۶ تا ۹۶ هجری قمری) فرمانروایی کرد. خلافت او دوران گشایش سرزمینها و گسترش قلمرو امویان در خاور و باختر بود. در زمان او، کراچی به محاصره مسلمانان درآمد، و جنگی سخت بین مسلمانان و داهرشاه در سند روی داد. در مولتان، نیز مسلمانان پیروز شدند و غنایم بسیار به دست مسلمانان افتاد. در این زمان، مسلمانان همچنین بر سرزمین اسپانیا که تا آن زمان رومیان بر آن فرمان میراندند، یورش برده و بر آن مسلط شدند. در این زمان، موسی بن نصیر، شهرهای مغرب را گشود. از ولید بن عبدالملک، مسجد جامع اموی در دمشق برجای ماندهاست که از شگفتترین مساجد جهان است. امام سجاد (علیهالسلام) به دستور ولید بن عبدالملک مسموم شده و به شهادت رسید
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت ولید یکم 'خاورمیانه، شمال آفریقا تا اندلس' ذکر شده است.
درگذشت
ولید یکم سرانجام در تاریخ ۱۵جمادیالثانی۹۶ق/۷۱۵م