درخواست اصلاح

کشتار مای لای

از دانشنامه ویکیدا

کشتار مای لای (به انگلیسی: Mỹ Lai massacre) واقعه‌ای در روز ۱۶ مارس ۱۹۶۸ میلادی، در جریان جنگ ویتنام بود که طی آن ۳۴۷ تا ۵۰۴ شهروند غیرنظامی جمهوری ویتنام جنوبی توسط سربازان آمریکایی واحد گردان سوم تجسسی ارتش آمریکا پس از شکنجه و تجاوز به شکلی وحشتناک قتل عام شدند.[۱]

عکسی که توسط رونالد هابرل، عکاس نیروی دریایی ایالات متحده در 16 مارس 1968، پس از کشتار مای لای گرفته شده است که اکثراً زنان و کودکان را در جاده ای کشته شده اند.
عکسی که توسط رونالد هابرل، عکاس نیروی دریایی ایالات متحده در 16 مارس 1968، پس از کشتار مای لای گرفته شده است که زنان و کودکان را در جاده ای کشته شده اند.

انتشار خبر کشتار می لای، بیش از یک سال بعد، نقطه عطفی در روند جنگ ویتنام ایجاد و به وجهه ارتش آمریکا ضربه‌ای جبران‌نشدنی وارد کرد.

قربانیان

اکثر قربانیان زنان و کودکانی بودند که قبل از قتل، برخی از قربانیان مورد تجاوز، شکنجه و قطع اندام نیز قرار گرفته بودند. برخی از اجساد نیز در جریان کشتار توسط سربازان قطعه قطعه شده بودند. این جنایت توسط نیروهای آمریکایی در دهکده‌های می لای و می خه و سون می در 16 مارس 1968، و در خلال جنگ ویتنام رخ داد.

رسانه ها

پس از انجام این جنایت، رسانه های آمریکایی کردند تا حادثه مخفی گردد، ولی سرانجام شایعات پخش‌شده باعث شد، سیمور هرش، گزارشگر امریکایی از این رویداد پرده بردارد و قتل عام «می لای» به مظهر قساوت جنگی امریکایی ها در خارج تبدیل شد.[۲] پس از افشای کشتار مای لای، دادگاه‌های نظامی برای محاکمه سربازان مقصر در کشتار برگزار شد که بیش از ۱۰ ماه طول کشیدند و در نهایت تمام افرادی که در این ماجرا متهم شده بودند، به این استدلال که به آنان دستور انجام آن کارها داده شده بوده، تبرئه شدند.

نتیجه دادگاه متجاوزان و قاتلان

تمام کسانی که در این ماجرا متهم شده‌بودند، به این استدلال که به آنان دستور انجام آن کارها داده شده بود تبرئه شدند؛ بجز ستوان کالی فرمانده دسته که به جرم دستور قتل محکوم به حبس ابد با اعمال شاقه شد. این حکم، رویه‌ای که متفقین جنگ جهانی دوم در دادگاه نورنبرگ و دادگاه توکیو ایجاد کردند را نقض می‌کرد. در آن دادگاه‌ها، استدلال شده بود که متهمین جنایت جنگی نمی‌توانند از عذر «مأمور و معذور» استفاده کنند و چندین ژنرال ژاپنی و آلمانی با همین استدلال اعدام شدند. دادگاه‌های می لای، توسط کسانی که در این ماجرا سعی در اجرای عدالت داشند، متهم به سرپوش گذاردن بر کل ماجرا شدند.

عاقبت فرمان‌دهنده کشتار مای لای
عاقبت فرمان‌دهنده کشتار مای لای - ستوان کالی

دو روز پس از این حکم، به دستور شخصی ریچارد نیکسون، کالی تا زمان رای دادگاه تجدید نظر از زندان آزاد شد. کالی به حبس ابد محکوم شد، اما ریچارد نیکسون که در آن زمان رئیس جمهور آمریکا بود حکم او را به سه سال حبس خانگی کاهش داد و پس از سه سال وی بخشیده شد.

به قول «جان پیلگر» خبرنگار و نویسنده استرالیایی در کتاب «به من دروغ نگو!»:«برای مردانی که به سوی توحش سوق داده شده بودند این وظیفه‌ای عادی بود که به نیابت از سوی مافوق‌های جنایتکارشان، کشوری در دوردست را تباه کنند».

ماجرای یک عکس

این تصویر در سال ۱۹۶۹ در مجله «لایف» منتشر شد. مجله لایف در توضیح این تصویر، می‌نویسد: این روستائیان «لحظاتی پیش از کشته شدن به دست نیروهای آمریکایی در می لای با ترس و وحشت، دور هم جمع شده‌اند.»

زنان و کودکان مای لای لحظاتی قبل از تجاوز و مرگ
زنان و کودکان مای لای لحظاتی قبل از تجاوز و مرگ

این تصویر، در حقیقت این زنان و کودکان را طی چند لحظه‌ای نشان می‌دهد که میان تجاوز جنسی و کشته شدن سپری کرده‌اند. رونالد هابرل توضیح می‌دهد که گروهی از سربازان آمریکایی می‌خواستند ببینند این دختر (دختر پیراهن مشکی سمت راست) «چند مَرده حلاج است» و به همین دلیل «شروع به برهنه کردن او کردند و پیراهنش را درآوردند.

جِی رابرتز (خبرنگار نظامی‌ای که آن روز با رونالد هابرل همراه بود) فاش می‌کند که آن زنِ پیرتر، از آن‌جایی چنان مضطرب است که [پیش از گرفتن عکس] تلاش کرده تا دختر نوجوان را از تجاوز سربازها نجات دهد. رابرتز عنوان می‌کند که زن پیرتر (که او تصور می‌کرد مادر دختر نوجوان بوده)، [پیش از گرفتن عکس] با «گاز گرفتن و لگد زدن و چنگ انداختن و دست و پا زدن» تقلا کرده تا گروه سربازها را متوقف نماید.]][۳]

منابع