درخواست اصلاح

راضی (خلیفه عباسی)

از دانشنامه ویکیدا

راضی یا أبو العباس محمد بن المقتدر بالله ابن المعتضد بالله ابن طلحة بن المتوکل علی‌الله، الراضی بالله متولد ۲۹۷ق/ ۹۱۰م به عنوان خلیفه در سلسله عباسیان بود. راضی در تاریخ ۶جمادی‌الاول۳۲۲ق/۹۳۴م بعد از قاهر به خلافت رسید و تا تاریخ ۲۰ربیع‌الاول۳۲۹ق/۹۴۰م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او بغداد بود. سرانجام بعد از راضی، متقی به خلافت رسید. از سال ۹۳۴ تا زمان مرگش در سن سی و سه سالگی، در سال ۹۴۰ بر سرزمین‌های اسلامی فرمان می‌راند؛ هفت سال فرمان‌روایی راضی به آرامی گذشت. او آخرین خلیفه‌ای است که دفتر و دیوان مدون شعر داشت. مهمترین رخداد در دوره خلافت وی، پدید آمدن منصب امیرالامرایی بود که نمایان گر برتری سرداران نظامی بر تشکیلات حکومت عباسی و کاهش اقتدار خلیفه و دیوانسالاران به شمار می‌آید.

خلفای عباسی
خلفای عباسی
راضی
نام کامل: أبو العباس محمد بن المقتدر بالله ابن المعتضد بالله ابن طلحة بن المتوکل علی‌الله، الراضی بالله
لقب(ها): امیرالمؤمنین، الراضی بالله
تاریخ تولد: ۲۹۷ق/ ۹۱۰م
تاریخ فوت: ۲۰ربیع‌الاول۳۲۹ق/۹۴۰م
سلسله: عباسیان
قلمرو: خاورمیانه و شمال آفریقا
مرکز حکومت: بغداد
شاه قبلی: قاهر
شاه بعدی: متقی
آغاز سلطنت: ۶جمادی‌الاول۳۲۲ق/۹۳۴م
پایان سلطنت: ۲۰ربیع‌الاول۳۲۹ق/۹۴۰م
نام پدر: متقدر

قلمرو

در منابع قلمرو حکومت راضی 'خاورمیانه و شمال آفریقا' ذکر شده است.

درگذشت

راضی سرانجام در تاریخ ۲۰ربیع‌الاول۳۲۹ق/۹۴۰م