راضی (خلیفه عباسی)
راضی یا أبو العباس محمد بن المقتدر بالله ابن المعتضد بالله ابن طلحة بن المتوکل علیالله، الراضی بالله متولد ۲۹۷ق/ ۹۱۰م به عنوان خلیفه در سلسله عباسیان بود. راضی در تاریخ ۶جمادیالاول۳۲۲ق/۹۳۴م بعد از قاهر به خلافت رسید و تا تاریخ ۲۰ربیعالاول۳۲۹ق/۹۴۰م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او بغداد بود. سرانجام بعد از راضی، متقی به خلافت رسید. از سال ۹۳۴ تا زمان مرگش در سن سی و سه سالگی، در سال ۹۴۰ بر سرزمینهای اسلامی فرمان میراند؛ هفت سال فرمانروایی راضی به آرامی گذشت. او آخرین خلیفهای است که دفتر و دیوان مدون شعر داشت. مهمترین رخداد در دوره خلافت وی، پدید آمدن منصب امیرالامرایی بود که نمایان گر برتری سرداران نظامی بر تشکیلات حکومت عباسی و کاهش اقتدار خلیفه و دیوانسالاران به شمار میآید.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت راضی 'خاورمیانه و شمال آفریقا' ذکر شده است.
درگذشت
راضی سرانجام در تاریخ ۲۰ربیعالاول۳۲۹ق/۹۴۰م