شاه عباس سوم
شاه عباس سوم با نام کامل ابوالمظفر شاه عباس ثالث بن شاه طهماسب ثانی الحسینی الموسوی الصفوی بهادرخان متولد ۵ ژوئیه ۱۷۳۲ میلادی یازدهمین و آخرین پادشاه ایران در سلسله صفویان بود. شاه عباس سوم در تاریخ ۱۶ آوریل ۱۷۳۲ بعد از شاه تهماسب دوم به پادشاهی رسید و تا تاریخ ۲۲ ژانویه ۱۷۳۶ بر مسند حکومت بود. در این مدت مرکز حکومت او اصفهان بود. سرانجام بعد از شاه عباس سوم، نادرشاه افشار به پادشاهی رسید.
پس از برکناری شاه تهماسب دوم، شاه عباس سوم در سن دو ماهگی در ۱۷ ربیع الاول ۱۱۴۵ (۱۷۳۲ میلادی) به سلطنت رسید. در زمان پادشاهی وی نادر خود را نایب السلطنه نامید و حکومت را در دست گرفت و شاه عباس سوم را به قزوین فرستاد. سپس بعد از تقریباً ۴ سال به دعوت نادر شورای کبیر مغان برای تصدیق سلطنت نادر تشکیل شد و سرانجام در ۲۴ شوال ۱۱۴۸ (۱۷۳۶ میلادی) پادشاهی از خاندان صفویه به نادر منتقل شد و نادرشاه دودمان افشاریه را بنیان گذاشت.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت شاه عباس سوم 'ایران (بجز غرب) و غرب افغانستان' ذکر شده است.
درگذشت
شاه عباس سوم سرانجام در تاریخ ۱۶ می ۱۷۳۹ در 8 سالگی در سبزوار به فرمان رضاقلی به قتل رسید. محل دفن او، حرم امام رضا بود.