فیجی
فیجی با نام رسمی جمهوری فیجی (Republic of Fiji)، کشوری جزیرهای در ملانزی، بخشی از اقیانوسیه در جنوب اقیانوس آرام است. این کشور حدود ۲۰۰۰ کیلومتر شمال شمال شرقی نیوزیلند واقع شده است. فیجی از یک مجمعالجزایر متشکل از بیش از ۳۳۰ جزیره تشکیل شده است که حدود ۱۱۰ جزیره آن دائماً مسکونی هستند و بیش از ۵۰۰ جزیره کوچکتر نیز وجود دارد. مساحت کل این کشور حدود ۱۸ هزار و ۳۰۰ کیلومتر مربع است.
دورترین گروه جزایر، اونو-ای-لاو نام دارد. حدود ۸۷ درصد از جمعیت ۹۲۴ هزار و ۶۱۰ نفری فیجی در دو جزیره اصلی، ویتی لوو و وانوا لوو زندگی میکنند. حدود سه چهارم مردم فیجی در سواحل ویتی لوو زندگی میکنند، خواه در پایتخت، سووا یا در مراکز شهری کوچکتر مانند نادی (که صنعت گردشگری صنعت اصلی محلی است) یا لاوتوکا (که صنعت نیشکر در آن غالب است) ساکن باشند. داخل ویتی لوو به دلیل زمین ناهموار، جمعیت کمی دارد.
بیشتر جزایر فیجی از فعالیتهای آتشفشانی که حدود ۱۵۰ میلیون سال پیش آغاز شده است، تشکیل شدهاند. امروزه نیز برخی فعالیتهای زمینگرمایی در جزایر وانوا لوو و تاوونی ادامه دارد. سیستمهای زمینگرمایی در ویتی لوو منشأ آتشفشانی ندارند و تخلیه سطحی دمای پایینی دارند (بین حدود ۳۵ تا ۶۰ درجه سانتیگراد).
تاریخ
انسانها از هزاره دوم قبل از میلاد در فیجی زندگی میکردهاند - ابتدا آسترونزیاییها و بعد ملانزیاییها و تا حدودی پولینزیاییها. اروپاییها برای اولین بار در قرن ۱۷ به فیجی سفر کردند. در سال ۱۸۷۴، پس از یک دوره کوتاه که فیجی یک پادشاهی مستقل بود، بریتانیاییها مستعمره فیجی را تأسیس کردند. فیجی تا سال ۱۹۷۰ به عنوان یک مستعمره تاج فعالیت میکرد، زمانی که استقلال یافت و به عنوان سلطنت فیجی شناخته شد.
سیاست
در سال ۱۹۸۷، پس از یک سری کودتای نظامی، دولت نظامی که قدرت را به دست گرفته بود، آن را به یک جمهوری اعلام کرد. در سال ۲۰۰۶، دریاسالار فرانک باینیماراما قدرت را در دست گرفت. در سال ۲۰۰۹، دادگاه عالی فیجی حکم داد که رهبری نظامی غیرقانونی است. در آن زمان، رئیس جمهور راتو جوزفا ایلو، که نظامیان او را به عنوان رئیس دولت اسمی حفظ کرده بودند، رسماً قانون اساسی ۱۹۹۷ را لغو کرد و باینیماراما را دوباره به عنوان نخستوزیر موقت منصوب کرد. بعداً در سال ۲۰۰۹، راتو اِپلی نیلاتیکائو جانشین ایلو به عنوان رئیس جمهور شد. در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۴، پس از سالها تأخیر، یک انتخابات دموکراتیک برگزار شد. حزب فیجیفرست باینیماراما ۵۹٫۲ درصد آرا را به دست آورد و ناظران بینالمللی انتخابات را معتبر دانستند.
اقتصاد
فیجی از طریق منابع فراوان جنگل، معدن و ماهی خود، یکی از اقتصادهای توسعهیافتهتر در منطقه اقیانوسیه است. ارز این کشور دلار فیجی است و منابع اصلی ارز خارجی آن صنعت گردشگری، پولرسانی فیجیاییهای شاغل در خارج، صادرات آب بطری و نیشکر است.