چشم

چشم انسان یکی از مهم‌ترین و پیچیده‌ترین اندام‌های حسی است که تمامی افراد از آن برخوردار هستند. چشم انسان اندامی است که از بیش از 2 میلیون قطعه ساخته شده که با هم کار می‌کنند؛ همچنین دروازه‌ی ورود به یکی از حواس پنجگانه ما به نام بینایی است که به وسیله این اندام مهم قادر به تجسم اشیا و همچنین درک نور، رنگ و عمق اجسام مختلف هستیم. یک چشم طبیعی انسان می‌تواند حدود 10 میلیون رنگ مختلف را ببیند.

چشم انسان و بخش‌های مختلف آن

جزئیات
نام لاتین:	oculus
نام انگلیسی:	Eye
محل قرارگیری:	چشم انسان در یک حفره استخوانی محافظ، در قسمت صورت و نزدیک به پیشانی، به نام مدار قرار دارد.
اجزاء:	لایه بیرونی، به وسیله قرنیه و صلبیه تشکیل شده است. لایه میانی، ذخیره کننده خون اولیه چشم و حاوی عنبیه و مردمک است. لایه داخلی، از شبکیه تشکیل شده است.
وظایف:	چشم، نور را شناسایی می‌کند و آن را تبدیل به پیام‌های الکتروشیمیایی در سلول‌های عصبی کرده و سبب عمل دیدن و درک محیط اطراف در انسان می‌شود.
نوع بافت:	قرنیه: دولایه بافت پوششی و در بین آن‌ها بافت پیوندی. صلبیه: بیش‌ترین بخش بافت پیوندی متراکم و دارای کلاژن زیاد مشیمیه: بافت پیوندی سست با رنگ‌های خونی فراوان تارهای آویزی: شبکه‌ای از چندین رشته شعاعی ازجنس پروتئین ماهیچه مژگانی: از جنس ماهیچه صاف عنبیه: دونوع ماهیچه صاف حلقوی و شعاعی + بافت پیوندی سست + سلول‌های رنگدانه‌دار عدسی: بافت بدون رگ‌های خونی و بسیار الاستیکی که با افزایش سن خاصیت الاستیک خود را ازدست می‌دهد. شامل کپسولی از جنس بافت پیوندی و در زیر کپسول چندین لایه بافت پوششی (سلول های بافت پوششی دارای پروتئین شفاف به نام کریستالین هستند.) لایه‌های اولیه بافت پوششی دارای هسته و آن‌هایی که رو به داخل عدسی هستند متراکم تر وبدون هسته است. زجاجیه‌: بافت پیوندی شفاف و ژله‌ای
تعداد در بدن:	یک جفت

بیش از 75 درصد اطلاعاتی که درباره جهان پیرامون خود دریافت می‌کنیم، از اطلاعات بصری تشکیل شده است. همانطور که یک دوربین، نور را به فیلم متمرکز می‌کند تا یک تصویر ایجاد کند، چشم نور را به یک لایه سلول خاص، به نام شبکیه، متمرکز می‌کند تا یک تصویر ایجاد کند.

چشم انسان دارای محفظه‌های قدامی و خلفی است. این محفظه‌ها فضاهای خالی آن بوده که حاوی مایعاتی هستند. این مایعات مواد مغذی اصلی برای لنز و قرنیه را تامین می‌کنند، اکسیژن آن‌ها را تأمین کرده و به این ساختارها کمک می‌کنند تا با عوامل بیماری‌زا مقابله کنند. مایع آبی در اتاق‌های چشم کار دیگری نیز دارند که کمک به چشم انسان در حفظ شکل خود است. این ویژگی سبب می‌شود لنزهای تماسی، یا هر چیز دیگری، پشت چشم شما گم نشوند.

اگر چشم انسان یک دوربین عکاسی دیجیتال در نظر گرفته شود قدرت وضوح آن برابر با 576 مگاپیکسل است. اعداد مورد محاسبه در بررسی مگاپیکسل به جزئیات مکانی در یک تصویر برای نشان دادن آنچه هنگام مشاهده یک صحنه از زاویه چشم انسان مورد نیاز است، اشاره دارند.

آناتومی چشم

چشم انسان یک کره کامل نیست، بلکه از دو قطعه به شکل متفاوت به نام‌های قرنیه و صلبیه تشکیل شده است. این دو قسمت توسط حلقه‌ای به نام لیمبوس به هم متصل می‌شوند. بخشی از چشم که به صورت رنگی دیده می‌شود عنبیه نام دارد. در وسط عنبیه چشم مردمک قرار دارد که به صورت نقطه‌ای سیاه بوده و اندازه آن متغیر است. قرنیه این عناصر را می‌پوشاند اما خود شفاف است. فوندوس در نقطه مقابل مردمک چشم، اما در داخل چشم، قرار دارد و بدون ابزارهای ویژه دیده نمی‌شود.

چشم انسان در یک حفره استخوانی محافظ بنام مدار قرار دارد. شش عضله خارج چشمی در مدار به چشم انسان متصل هستند. این عضلات چشم را به بالا و پایین، چپ و راست حرکت داده و در چرخش چشم نقش دارند. چشم انسان دارای بخش‌های مختلف بیرونی، که در صورت هر فرد قابل روئیت بوده، و بخش داخلی، که مشاهده آن فقط با ابزارهای ویژه امکان‌پذیر است، می‌باشد.

قسمت‌های درونی در نگاه اول به چشم انسان یا هنگامی که جلو آینه می‌ایستیم دیده می‌شوند. قسمت‌های بیرونی چشم انسان نقش مهمی در کمک به سلامت ساختمان چشم و عملکرد چشم در دیدن اجسام دارند؛ این موارد شامل پلک‌ها، مژه‌ها، مجاری اشک و ابروها هستند.

انجام کارهای جوشکاری یا کار با موادی که ترکِش‌های پراکنده ایجاد می‌کنند، ممکن است به قسمت‌های قابل مشاهده چشم آسیب بزند. در صورت سوختگی سطحی یا ورود ذرات ریز گرد و غبار به چشم انسان، هرگونه درد و اختلال بینایی معمولاً فقط برای مدت کوتاهی ادامه خواهد داشت. اما در صورتی که یک جسم یا شعله به قسمت قدامی چشم انسان نفوذ کند، این حالت می‌تواند منجر به آسیب‌های جدی‌تر شود.

اجزای چشم انسان

• لایه بیرونی، به وسیله قرنیه و صلبیه تشکیل شده است.
• لایه میانی، ذخیره کننده‌ی خون اولیه چشم و حاوی عنبیه و مردمک است.

• لایه داخلی، از شبکیه تشکیل شده است.