نخاع: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''نخاع''' یا '''نخاع شوکی''' یا '''طناب نخاعی''' (به انگلیسی: Spinal cord) یک ساختار توبولار، باریک و کشیده است که [[بافت]] عصبی فوقانی را تشکیل میدهد و از «[[بصلالنخاع]]» (Medulla Oblongata) در «[[ساقه مغز]]» (Brainstem)، تا ناحیه [[کمر]] در ستون مهرهها امتداد یافته است. | '''نخاع''' یا '''نخاع شوکی''' یا '''طناب نخاعی''' (به انگلیسی: Spinal cord) یک ساختار توبولار، باریک و کشیده است که [[بافت]] عصبی فوقانی را تشکیل میدهد و از «[[بصلالنخاع]]» (Medulla Oblongata) در «[[ساقه مغز]]» (Brainstem)، تا ناحیه [[کمر]] در ستون مهرهها امتداد یافته است. | ||
[[پرونده:آناتومی نخاع.png|جایگزین=آناتومی نخاع|بندانگشتی|آناتومی نخاع]] | [[پرونده:آناتومی نخاع.png|جایگزین=آناتومی نخاع|بندانگشتی|آناتومی نخاع{{اعضای بدن|نام لاتین=medulla spinalis|نام انگلیسی=Spinal cord|محل قرارگیری=از سوراخ پس سری (Foramen magnum) تا سطح نخستین یا دومین مهره کمری (L2) درون کانال ستون مهره|نوع بافت=عصبی|تعداد در بدن=یک عدد}}]] | ||
نسخهٔ ۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۸
نخاع یا نخاع شوکی یا طناب نخاعی (به انگلیسی: Spinal cord) یک ساختار توبولار، باریک و کشیده است که بافت عصبی فوقانی را تشکیل میدهد و از «بصلالنخاع» (Medulla Oblongata) در «ساقه مغز» (Brainstem)، تا ناحیه کمر در ستون مهرهها امتداد یافته است.
طناب نخاعی، کانال مرکزی نخاع که حاوی مایع مغزی-نخاعی است را احاطه میکند. مغز و طناب نخاعی همراه با هم، سیستم عصبی مرکزی (CNS) را تشکیل میدهند. در انسان، طناب نخاعی از «استخوان پسسری» (Occipital Bone) آغاز میشود، از «سوراخ پسسری» (Foramen Magnum) عبور میکند و در ابتدای «مهرههای گردنی» (Cervical Vertebrae) وارد کانال نخاعی خواهد شد. طناب نخاعی، تا بین مهرههای شماره ۱ و ۲ کمر ادامه مییابد. ستون مهرهها از طناب نخاعی که کوتاهتر است، محافظت میکنند.
طول نخاع در مردان ۴۵ سانتیمتر و در زنان ۴۳ سانتیمتر است. نخاع، شعاعی بین ۱۳ میلیمتر در نواحی کمری و گردن و تا ۶/۴ میلیمتر در ناحیه قفسه سینه دارد.
عملکرد
عملکرد اصلی نخاع انتقال سیگنالهای عصبی از قشر حرکتی به بدن و از فیبرهای عصبی وابران نورونهای حسی، به قشر حسی مغز و همچنین مرکزی برای تبادل بسیاری از رفلکسها است. نخاع قوسهای رفلکسی فراوانی دارد که منجر به کنترل این واکنشها میشوند. نخاع، محل نورونهای بینابینی نخاعی است که مدارهای عصبی معروف به «مولدهای الگوی مرکزی» (Central Pattern Generators) را میسازند. این مدارها مسئول کنترل دستورهای حرکتی برای حرکات ریتمیک، مانند راه رفتن هستند.