زاهد حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''زاهد حسن''' متولد سال ۱۹۷۱ در بنگلادش و استاد فیزیک دانشگاه پرینستون می‌باشد. پروفسور حسن در حوزه فیزیک کوانتوم با داشتن اثر نیمه فلزهای فرمیون ویل موفق به کسب جایزه مصطفی 2021 شده است. فرمیون‌های ویل اثری که این دانشمند ارائه داده، فرمیو...» ایجاد کرد) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''زاهد حسن''' متولد سال ۱۹۷۱ در بنگلادش و استاد فیزیک [[دانشگاه پرینستون]] می‌باشد. | '''زاهد حسن''' متولد سال ۱۹۷۱ در [[داکا]]، [[بنگلادش]] و استاد فیزیک [[دانشگاه پرینستون]] می‌باشد. حوزه تحقیقاتی اولیه او فیزیک کوانتومی و توپولوژی کوانتومی است. او برگزیده [[جایزه مصطفی]] در سال 2021 است. | ||
[[پرونده:پروفسور زاهد حسن.jpg|جایگزین=پروفسور زاهد حسن|بندانگشتی|پروفسور زاهد حسن{{شخصیت|نام(های)=زاهد حسن|تاریخ تولد=1971|محل تولد=داکا، بنگلادش|ملیت=بنگلادشی|تحصیلات=دکترای فیزیک از دانشگاه استنفورد|پیشه=پژوهشگر فیزیک کوانتوم و استاد دانشگاه پرینستون}}]] | |||
== تحصیلات و شغل آکادمیک == | |||
زاهد حسن تحصیلات متوسطه خود را در بنگلادش به پایان رساند و سپس در [[دانشگاه تگزاس]] در آستین در رشته فیزیک و ریاضیات تحصیل کرد. او دکترای خود را در سال 2002 از [[دانشگاه استنفورد]]، با کار در آزمایشگاه شتاب دهنده ملی اسلک/استنفورد و آزمایشگاه ملی بروکهاون گرفت. | |||
حسن پس از دوره‌ای به‌عنوان همکار در فیزیک بنیادی در پرینستون، آزمایشگاه‌های بل (در موری هیل، نیوجرسی)، آزمایشگاه ملی شتاب دهنده ملی اسلک/استنفورد و آزمایشگاه ملی لارنس برکلی، به‌عنوان عضو هیئت علمی به دانشگاه پرینستون پیوست. | |||
حسن محقق اصلی آزمایشگاه ماده کوانتومی توپولوژیکی و طیف‌سنجی پیشرفته در دانشگاه پرینستون و پژوهشگر مدعو در آزمایشگاه ملی لارنس برکلی در کالیفرنیا از سال 2014 است. او همچنین از سال 2014 عضو پیشتاز [[موسسه آسپن]] (واشنگتن دی سی) بوده است. حسن یکی از اعضای منتخب [[آکادمی هنر و علوم آمریکا]] است. | |||
== زمینه پژوهش == | |||
تحقیقات حسن بر روی فیزیک بنیادی و در جستجوی یا اکتشاف عمیق مراحل جدید ماده کوانتومی الکترونیکی متمرکز است. او در آزمایشگاه ملی لارنس برکلی، خط پرتو و تأسیسات ایستگاه پایانی مرلین با طیف‌سنجی پراکندگی را پیشنهاد و رهبری کرد. همچنین آزمایشگاهی برای پدیده‌های کوانتومی فوق سریع و منسجم در دانشگاه پرینستون ایجاد کرد. | |||
== جوایز == | |||
پروفسور زاهد حسن برنده [[جایزه ارنست اورلاندو لارنس]] (2020) و جایزه مصطفی (2021) است. او در حوزه فیزیک کوانتوم با داشتن اثر نیمه فلزهای فرمیون ویل موفق به کسب جایزه مصطفی 2021 شده است. فرمیون‌های ویل، فرمیون‌های کایرال بدون جرم هستند که مفهوم ریاضی یک اسپینور ویل را تجسم می‌بخشند. چرخندگان ویل به‌نوبه خود نقش مهمی در نظریه میدان کوانتومی و مدل استاندارد ایفا می‌کنند، جایی که آن‌ها در نظریه میدان کوانتومی بلوک سازنده فرمیون‌ها هستند. | |||
[[رده:برگزیدگان جایزه مصطفی]] | [[رده:برگزیدگان جایزه مصطفی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۱
زاهد حسن متولد سال ۱۹۷۱ در داکا، بنگلادش و استاد فیزیک دانشگاه پرینستون می‌باشد. حوزه تحقیقاتی اولیه او فیزیک کوانتومی و توپولوژی کوانتومی است. او برگزیده جایزه مصطفی در سال 2021 است.
تحصیلات و شغل آکادمیک
زاهد حسن تحصیلات متوسطه خود را در بنگلادش به پایان رساند و سپس در دانشگاه تگزاس در آستین در رشته فیزیک و ریاضیات تحصیل کرد. او دکترای خود را در سال 2002 از دانشگاه استنفورد، با کار در آزمایشگاه شتاب دهنده ملی اسلک/استنفورد و آزمایشگاه ملی بروکهاون گرفت.
حسن پس از دوره‌ای به‌عنوان همکار در فیزیک بنیادی در پرینستون، آزمایشگاه‌های بل (در موری هیل، نیوجرسی)، آزمایشگاه ملی شتاب دهنده ملی اسلک/استنفورد و آزمایشگاه ملی لارنس برکلی، به‌عنوان عضو هیئت علمی به دانشگاه پرینستون پیوست.
حسن محقق اصلی آزمایشگاه ماده کوانتومی توپولوژیکی و طیف‌سنجی پیشرفته در دانشگاه پرینستون و پژوهشگر مدعو در آزمایشگاه ملی لارنس برکلی در کالیفرنیا از سال 2014 است. او همچنین از سال 2014 عضو پیشتاز موسسه آسپن (واشنگتن دی سی) بوده است. حسن یکی از اعضای منتخب آکادمی هنر و علوم آمریکا است.
زمینه پژوهش
تحقیقات حسن بر روی فیزیک بنیادی و در جستجوی یا اکتشاف عمیق مراحل جدید ماده کوانتومی الکترونیکی متمرکز است. او در آزمایشگاه ملی لارنس برکلی، خط پرتو و تأسیسات ایستگاه پایانی مرلین با طیف‌سنجی پراکندگی را پیشنهاد و رهبری کرد. همچنین آزمایشگاهی برای پدیده‌های کوانتومی فوق سریع و منسجم در دانشگاه پرینستون ایجاد کرد.
جوایز
پروفسور زاهد حسن برنده جایزه ارنست اورلاندو لارنس (2020) و جایزه مصطفی (2021) است. او در حوزه فیزیک کوانتوم با داشتن اثر نیمه فلزهای فرمیون ویل موفق به کسب جایزه مصطفی 2021 شده است. فرمیون‌های ویل، فرمیون‌های کایرال بدون جرم هستند که مفهوم ریاضی یک اسپینور ویل را تجسم می‌بخشند. چرخندگان ویل به‌نوبه خود نقش مهمی در نظریه میدان کوانتومی و مدل استاندارد ایفا می‌کنند، جایی که آن‌ها در نظریه میدان کوانتومی بلوک سازنده فرمیون‌ها هستند.