پستان

پستان یک غده با اندازه بزرگ است که بر روی سینه جانوران پستاندار قرار دارد و اندازه آن اغلب در خانم ها بزرگتر از آقایان می باشد که در آن برای تغذیه بچه شیر تولید می گردد. انسان ها دارای دو پستان هستند. اندازه پستان در دختران پیش از سن بلوغ و در آقایان برای همه عمر کوچک می باشد.

پستان

پستان در خانم ها به ویژه در دوران بارداری و بعد از زایمان بسیار بزرگ می گردد. پستان از توده چربی تشکیل شده است که غده های شیری و مجاری شیری، توده چربی را همچون کندو کرده اند. این غدد تحت تاثیر تغییرهای شیمیایی بدن قرار گرفته به صورتی که یاخته های شیرساز که روی غدد را پوشانده است، تحت تاثیر سه هورمون مهم خانم ها که عبارتند از: پرولاکتین، استروژن و پروژسترون قرار می گیرند و در زنانی که در سنی قرار دارند که از توانایی باردار شدن بهره مند می باشند همه ماهه این غدد تحریک می گردند. غده ها به صورت بزرگ و پر از مایع در می آیند و این موضوع باعث می شود که در آن موقع بسیاری از خانم ها در ناحیه پستان خود احساس سنگینی نمایند.

پستان در خانم ها و تا حدودی سینه مردان دارای عملکرد تحریک جنسی نیز می باشند که در مطالب زیادی به آنان اشاره شده است. پستان زنان معمولا جزئی از محدوده شهوت زا آنان به حساب می آید زیرا تراکم عصب هایی که در انتهای حسی آنان بر روی پستان قرار گرفته است زیاد می باشد پس لمس این ناحیه سبب ارسال پیام های بسیاری به مغز می گردد.

به اطراف نوک پستان، هاله می گویند. گاهی افراد احساس درناکی در پستان خود دارند به طوری که لمس آن نیز برایشان درناک می باشد. این حالت چند روز قبل از شروع قاعدگی رخ می دهد. زمانی که قاعدگی شروع می شود این تحریک های هورمونی متوقف می گردند. در یک پستان طبیعی و سالم، بزرگی حجم یاخته های شیر و مایع فروکش می نماید و به صورت اولیه خود باز می گردد.

کالبد شناسی

پستان عضوی از بدن می باشد که دارای غده های تولید شیر و مجاری شیر است که اطراف این غده ها و مجاری را بافت چربی و بافت نگهدارنده احاطه کرده است. غده های مولد شیر به شکل گروهی قرار گرفته اند که به هر دسته یک لوب گفته می شود و تعداد آنان بیست الی پانزده عدد می باشد پس هر لوب دارای تعداد زیادی غده با اندازه های کوچک که مشابه خوشه انگور می باشند است. این غده ها مسئولیت تولید شیر را برعهده دارند و از همین رو در موقع لمس پستان، آن را به صورت غده غده حس می نمایید.

مجاری شیر، شیری که تولید می شود را درون هر لوب جمع می کنند و به خارج از آن ها منتقل می نمایند پس پانزده الی بیست مجرای شیری موجود است که به صورت مستقیم از هر لوب به نوک پستان می رود و شیر را از راه منفذهای نوک پستان به خارج تخلیه می نمایند.

در قسمت زیر بافت غددی و چربی پستان، ماهیچه های پستان قرار گرفته اند که پستان بر روی آنان قرار دارد. از غلاف پوشاننده عضله ها، طناب هایی به درون پستان می روند که بعد از عبور از لا به لای بافت پستان به زیر پوست پستان میچسبد. این موضوع سبب می گردد که پستان در موقعیت ویژه ای بر روی عضله های ثابت بمانند. به این طناب ها، رباط های کوپر گفته می شود.

پستان از لوبول ها، چربی، مجاری شیر و بافت همبند تشکیل شده است. شیر از نوک پستان خارج می گردد.

رشد پستان

رشد پستان در خانم ها به شرایط محیطی و ژنتیکی آنان وابسته است اما به صورت طبیعی، رشد پستان ها از سن ده الی دوازده سالگی شروع می گردد و تا چند سال بعد از سن بلوغ ادامه خواهد داشت. اندازه پستان ها در دوران شیردهی به دلیل پر شدن مجاری شیری افزایش می یابد.

روند افتادگی پستان ها مانند رشد آنان به ژنتیک نیز بستگی دارد. پاستان ها اغلب پس از دوران یائسگی دچار افتادگی می شوند که این حالت به دلیل کاهش بافت پستان رخ می دهد.

بیماری ها

اغلب در زنانی که کمتر از سی سال دارند، سرطان پستان مشاهده نمی گردد و افزایش احتمال ابتلا به آن از دهه پنجم یعنی از چهل سالگی به بعد آغاز می شود. در این سنین باز هم احتمال ابتلا به سرطان پستان کم می باشد تا زمانی که خانم ها به پنجاه سالگی برسند. بیشتری احتمال ابتلا به سرطان پستان در سنین 55 الی 60 سالگی می باشد.

تعداد زیادی از بیماری‌های پستان را، بیماری‌های خوش خیم تشکیل می دهند. این بیماری ها معمولا در مورد رد ابتلا به سرطان پستان مورد توجه هستند و در بسیاری از موارد به دلیل خود بیماری به آنان توجهی نمی شود. اغلب بیماری ها به دلیل تغییر های طبیعی در رشد پستان، هورمون ها و بروز تحول در تولید مثل بروز می نمایند.

کاشت پستان

برخی خانم ها اقدام به کاشت پستان یا ایمپلنت می نمایند که از نظر آن ها این موضوع می تواند بر افزایش زیبایی آنان موثر می باشد.