قابوس بن وشمگیر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''قابوس''' یا '''قابوس بن وشمگیر''' به عنوان پادشاه ایران در سلسله آل زیار بود.قابوس در تاریخ ۳۶۶ هجری بعد از بهستون به پادشاهی رسید و تا تاریخ ۴۰۳ هجری حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او گرگان بود. سرانجام بعد از قابوس، منوچهر به پادشاهی رسید.او چه...» ایجاد کرد) |
جز (EliasGh صفحهٔ قابوس را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به قابوس بن وشمگیر منتقل کرد) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قابوس بن وشمگیر''' یکی از امیران سلسله [[آل زیار]] بود. قابوس در تاریخ ۳۶۶ هجری بعد از [[بهستون]] به پادشاهی رسید و تا تاریخ ۴۰۳ هجری حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او [[گرگان (شهر باستانی)|گرگان قدیم]] بود. سرانجام بعد از قابوس، [[منوچهر زیاری|منوچهر]] به پادشاهی رسید.[[پرونده:پادشاهان-ایران.png|جایگزین=پادشاهان ایران|بندانگشتی|پادشاهان ایران{{شاه و خلیفه|نام(های)=قابوس|نام کامل=قابوس بن وشمگیر|لقب(ها)=شمس‌المعالی|تاریخ تولد=|محل تولد=|تاریخ فوت=۴۰۳ هجری|محل فوت=گرگان قدیم|علت مرگ=|محل دفن=|سلسله=آل زیار|قلمرو=طبرستان و گرگان|مرکز حکومت=گرگان|وزیر اعظم=|شاه قبلی=بهستون|شاه بعدی=منوچهر|آغاز سلطنت=۳۶۶ هجری|پایان سلطنت=۴۰۳ هجری|نام پدر=وشمگیر|نام مادر=|همسر(ها)=|فرزند(ان)=|خویشاوندی=}}]]او چهارمین پادشاه زیاریان بود که بعد از برادرش بیستون در سال ۳۶۷ هجری، در گرگان به تخت نشست. از بیستون فرزند خردسالی مانده بود که دباج بن بانی گیل پدربزرگ مادری این طفل تلاش می‌کرد تا او را به حکومت برساند، اما تعداد زیادی از فرماندهان و لشکریان زیاری، قابوس را به پادشاهی برگزیدند. قابوس دو دوره حکومت کرد. دورهٔ نخست به آرامی گذشت، اما بعد از مرگ [[رکن‌الدوله]]، فرمانروای [[آل‌بویه]]، سرزمین‌های تحت حکومت او میان سه پسرش [[عضدالدوله دیلمی|عضدالدوله]]، [[مؤیدالدوله]] و [[فخرالدوله]] تقسیم شد. عضدالدوله و مویدالدوله با فخرالدوله اختلاف پیدا کردند و بین آن‌ها جنگ درگرفت. فخرالدوله به قابوس پناه برد. قابوس از تسلیم فخرالدوله به برادرانش امتناع کرد و میان آن‌ها جنگی درگرفت که قابوس و فخرالدوله شکست خوردند و او به خراسان پناه برد. | |||
قابوس قریب ۱۸ سال از حکومت محروم بود و در پناه دربار دیگر شاهان می‌زیست؛ اما با مرگ عضدالدوله و تضعیف آل‌بویه، وی با کمک یاران طبری و دیلمی خود، به گرگان حمله کرد و توانست آن را از آل‌بویه پس بگیرد و دوباره بر تخت بنشیند. قابوس تا سال ۴۰۳ هجری حکومت کرد و بر | قابوس قریب ۱۸ سال از حکومت محروم بود و در پناه دربار دیگر شاهان می‌زیست؛ اما با مرگ عضدالدوله و تضعیف آل‌بویه، وی با کمک یاران طبری و دیلمی خود، به گرگان حمله کرد و توانست آن را از آل‌بویه پس بگیرد و دوباره بر تخت بنشیند. قابوس تا سال ۴۰۳ هجری حکومت کرد و بر دامنه متصرفات خود از سوی مغرب افزود و گرگان، چالوس و رویان را ضمیمه قلمرو خود کرد و برخی قلاع قومس را فتح نمود. | ||
قابوس در اواخر عمر بدگمان شده و بسیاری از اطرافیان خود را به قتل می‌رساند، به همین خاطر چند تن از سردارانش او را به قتل رساندند. آرامگاه وی در [[برج گنبد قابوس]] است، که در زمان حیات، به دستور خودش ساخته شده بود. | |||
== قلمرو == | == قلمرو == | ||
در منابع قلمرو حکومت قابوس 'طبرستان و گرگان' ذکر شده است. | در منابع قلمرو حکومت قابوس 'طبرستان و گرگان' ذکر شده است. | ||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
قابوس سرانجام در تاریخ ۴۰۳ هجری در گرگان قدیم درگذشت. | قابوس سرانجام در تاریخ ۴۰۳ هجری در گرگان قدیم درگذشت. | ||
[[رده:شاهان ایران]] | |||
[[رده:امیران آل زیار]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۰۸
قابوس بن وشمگیر یکی از امیران سلسله آل زیار بود. قابوس در تاریخ ۳۶۶ هجری بعد از بهستون به پادشاهی رسید و تا تاریخ ۴۰۳ هجری حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او گرگان قدیم بود. سرانجام بعد از قابوس، منوچهر به پادشاهی رسید.
او چهارمین پادشاه زیاریان بود که بعد از برادرش بیستون در سال ۳۶۷ هجری، در گرگان به تخت نشست. از بیستون فرزند خردسالی مانده بود که دباج بن بانی گیل پدربزرگ مادری این طفل تلاش می‌کرد تا او را به حکومت برساند، اما تعداد زیادی از فرماندهان و لشکریان زیاری، قابوس را به پادشاهی برگزیدند. قابوس دو دوره حکومت کرد. دورهٔ نخست به آرامی گذشت، اما بعد از مرگ رکن‌الدوله، فرمانروای آل‌بویه، سرزمین‌های تحت حکومت او میان سه پسرش عضدالدوله، مؤیدالدوله و فخرالدوله تقسیم شد. عضدالدوله و مویدالدوله با فخرالدوله اختلاف پیدا کردند و بین آن‌ها جنگ درگرفت. فخرالدوله به قابوس پناه برد. قابوس از تسلیم فخرالدوله به برادرانش امتناع کرد و میان آن‌ها جنگی درگرفت که قابوس و فخرالدوله شکست خوردند و او به خراسان پناه برد.
قابوس قریب ۱۸ سال از حکومت محروم بود و در پناه دربار دیگر شاهان می‌زیست؛ اما با مرگ عضدالدوله و تضعیف آل‌بویه، وی با کمک یاران طبری و دیلمی خود، به گرگان حمله کرد و توانست آن را از آل‌بویه پس بگیرد و دوباره بر تخت بنشیند. قابوس تا سال ۴۰۳ هجری حکومت کرد و بر دامنه متصرفات خود از سوی مغرب افزود و گرگان، چالوس و رویان را ضمیمه قلمرو خود کرد و برخی قلاع قومس را فتح نمود.
قابوس در اواخر عمر بدگمان شده و بسیاری از اطرافیان خود را به قتل می‌رساند، به همین خاطر چند تن از سردارانش او را به قتل رساندند. آرامگاه وی در برج گنبد قابوس است، که در زمان حیات، به دستور خودش ساخته شده بود.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت قابوس 'طبرستان و گرگان' ذکر شده است.
درگذشت
قابوس سرانجام در تاریخ ۴۰۳ هجری در گرگان قدیم درگذشت.