خسرو انوشیروان: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''خسرو انوشیروان''' متولد 501 م در اردستان، ایرانشهر به عنوان پادشاه ایران در سلسله ساسانیان بود.خسرو انوشیروان در تاریخ 531 م بعد از قباد یکم به پادشاهی رسید و تا تاریخ 579 م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تیسفون بود. سرانجام بعد از خسرو انوشی...» ایجاد کرد) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''خسرو انوشیروان''' متولد 501 م در | '''خسرو انوشیروان''' متولد 501 م در اردستان به عنوان پادشاه ایران در سلسله سالبود. خسرو انوشیروان در تاریخ 531 م بعد از [[قباد یکم]] به پادشاهی رسید و تا تاریخ 579 م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او [[تیسفون]] بود. سرانجام بعد از خسرو انوشیروان، [[هرمز چهارم]] به پادشاهی رسید.[[پرونده:پادشاهان-ایران.png|جایگزین=پادشاهان ایران|بندانگشتی|پادشاهان ایران{{شاه و خلیفه|نام(های)=خسرو انوشیروان|نام کامل=|لقب(ها)=گیلانشاه، انوشیروان، دادگر، شاه بزرگ | ||
شاهنشاه ایران|تاریخ تولد=501 م|محل تولد= | شاهنشاه ایران|تاریخ تولد=501 م|محل تولد=اردستان|تاریخ فوت=579 م|محل فوت=تیسفون|علت مرگ=مرگ طبیعی|محل دفن=|سلسله=ساسانیان|قلمرو=از سند و خوارزم تا بینالنهرین، جنوب قفقاز ، حاشیه جنوبی خلیج فارس و عمان|مرکز حکومت=تیسفون|وزیر اعظم=|شاه قبلی=قباد یکم|شاه بعدی=هرمز چهارم|آغاز سلطنت=531 م|پایان سلطنت=579 م|نام پدر=قباد یکم|نام مادر=|همسر(ها)=کِیِن، اُفِمیا|فرزند(ان)=هرمز چهارم، نوشزاد، یزداندار، سورنا، واختانگ|خویشاوندی=پسر قباد یکم}}]]او مشهور به انوشیروان دادگر یا اَنوشهرَوان دادگر، بیست و دومین پادشاه ساسانی بود. او سومین فرزند قباد یکم بود. پادشاهی وی پس از شاپور دوم شاهد تجدید حیات نظامی کشور و گسترش قلمرو آن بود که آغاز دومین و واپسین دوران طلایی ساسانیان به شمار میرود. مهمترین وقایع حکومت او عبارتند از: اصلاحات در امور اقتصادی، سیاسی کشور، بازسازی ارتش و تقسیم قلمروی ساسانی به چهار قسمت نظامی که مسئولیت هر قسمت را یک اسپهبد بر عهده داشت، نبرد با روم شرقی و تصرف [[انطاکیه]] و سرکوب شدید مزدکیان. | ||
== قلمرو == | == قلمرو == | ||
در منابع قلمرو حکومت خسرو انوشیروان 'از سند و خوارزم تا بینالنهرین، جنوب قفقاز ، حاشیه جنوبی خلیج فارس و عمان' ذکر شده است. | در منابع قلمرو حکومت خسرو انوشیروان 'از سند و خوارزم تا بینالنهرین، جنوب قفقاز ، حاشیه جنوبی خلیج فارس و عمان' ذکر شده است. | ||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
خسرو انوشیروان سرانجام در تاریخ 579 م در | خسرو انوشیروان سرانجام در تاریخ 579 م در تیسفون درگذشت که علت مرگ او در منابع 'مرگ طبیعی' ذکر شده است. | ||
[[رده:شاهان ایران]] | |||
[[رده:شاهان ساسانی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۴
خسرو انوشیروان متولد 501 م در اردستان به عنوان پادشاه ایران در سلسله سالبود. خسرو انوشیروان در تاریخ 531 م بعد از قباد یکم به پادشاهی رسید و تا تاریخ 579 م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تیسفون بود. سرانجام بعد از خسرو انوشیروان، هرمز چهارم به پادشاهی رسید.
او مشهور به انوشیروان دادگر یا اَنوشهرَوان دادگر، بیست و دومین پادشاه ساسانی بود. او سومین فرزند قباد یکم بود. پادشاهی وی پس از شاپور دوم شاهد تجدید حیات نظامی کشور و گسترش قلمرو آن بود که آغاز دومین و واپسین دوران طلایی ساسانیان به شمار میرود. مهمترین وقایع حکومت او عبارتند از: اصلاحات در امور اقتصادی، سیاسی کشور، بازسازی ارتش و تقسیم قلمروی ساسانی به چهار قسمت نظامی که مسئولیت هر قسمت را یک اسپهبد بر عهده داشت، نبرد با روم شرقی و تصرف انطاکیه و سرکوب شدید مزدکیان.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت خسرو انوشیروان 'از سند و خوارزم تا بینالنهرین، جنوب قفقاز ، حاشیه جنوبی خلیج فارس و عمان' ذکر شده است.
درگذشت
خسرو انوشیروان سرانجام در تاریخ 579 م در تیسفون درگذشت که علت مرگ او در منابع 'مرگ طبیعی' ذکر شده است.