آذر شیوا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (←زندگی شخصی) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
* برنده پلاک طلای بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم‌های سینمای ایران (۱۳۴۸) به پاس بازی در فیلم ''روسپی'' | * برنده پلاک طلای بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم‌های سینمای ایران (۱۳۴۸) به پاس بازی در فیلم ''روسپی'' | ||
* دوازدهمین بازیگر زن تاریخ سینمای ایران (مشترکاً با [[فخری خوروش]] و [[فروزان]]) | * دوازدهمین بازیگر زن تاریخ سینمای ایران (مشترکاً با [[فخری خوروش]] و [[فروزان]]) | ||
[[رده:بازیگران ایرانی]] | |||
[[رده:بازیگران زن ایرانی]] | |||
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۴
آذر شیوا (متولد ۲ تیر ۱۳۱۹ در تهران) گوینده رادیو، دوبلور و بازیگر سینما بود. آذر شیوا تحصیلکرده رشته پرستاری می‌باشد که از رادیو شروع کرد و سپس وارد سینما شد اما در سال ۱۳۵۰ در اعتراض به فساد سینما از بازیگری کنار کشید. او پیش از انقلاب، به فرانسه و شهر پاریس مهاجرت کرد.
زندگی شخصی
پدر آذر پزشک بود و همواره دوست داشت تنها فرزندش پرستار شود، همین باعث شد او پس از استخدام در رادیو، در رشته پرستاری تحصیل کند و به آن فعالیت داشته باشد.
او در سن کم با پسری از خویشاوندان ازدواج می‌کند، اما به دلیل بیکاری و اعتیاد از او طلاق گرفته و زندگی خود را در ۱۶ سالگی با تنها فرزندش یعنی ماندانا ادامه دهد.
فعالیت هنری
آذر شیوا پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۳۷ به خاطر صدای گیرا و اعتماد به نفس بالایی که داشت، بعد از تست به استخدام رادیو تهران درآمد و یک سال بعد فعالیت دوبله را آغاز نمود. همگام با کار در رادیو به دانشگاه رفت و در رشته پرستاری مشغول به تحصیل شد. او در سال ۱۳۴۰ در 21 سالگی، با فیلم آهنگ دهکده ساخته مجید محسنی به سینما معرفی شد. او در طول یک دهه فعالیت، در 21 فیلم بازی کرد که از میان آن‌ها سلطان قلب‌ها و روسپی معروفتر هستند. او در طول فعالیت سینمایی خود با بازیگرانی چون محمدعلی فردین، ناصر ملک‌مطیعی، رضا بیک ایمانوردی و بهروز وثوقی همبازی بوده است.
کناره‌گیری از سینما
آذر شیوا در اوج شهرت و محبوبیت بود که ناگهان از سینما رفت. در سال ۱۳۵۰ وقتی فیلم درختان ایستاده میمیرند اکران شده بود، آذر شیوا در اعتراض به ابتذالی که وارد سینما شده و اینکه تهیه کنندگان بازیگران زن را به برهنگی وادار می‌کنند ، اعلام کرد که دیگر در سینما کار نخواهد کرد و برای امرار معاش شغلی دیگر انتخاب می‌کند. از فردای آن روز همه کسانی که از میدان انقلاب فعلی و مقابل سینما کاپری (بهمن فعلی) و دانشگاه تهران عبور می‌کردند، آذر شیوا را می‌دیدند که مقابل سینما و در پیاده‌رو دانشگاه آدامس می‌فروشد؛ درست مشابه همان نقشی که در فیلم مشهور روسپی ایفا کرده بود.
آثار سینمایی آذر شیوا
- درختان ایستاده میمیرند (۱۳۵۰)
- یاقوت سه‌چشم (۱۳۴۹)
- روسپی (۱۳۴۸)
- قاتلین هم می‌گریند (۱۳۴۸)
- قصر زرین (۱۳۴۸)
- سلطان قلب‌ها (۱۳۴۷)
- هنگامه (۱۳۴۷)
- چرخ فلک (۱۳۴۶)
- روزهای تاریک یک مادر (۱۳۴۶)
- زیر گنبد کبود (۱۳۴۶)
- گل‌آقا (۱۳۴۶)
- داماد فراری (۱۳۴۵)
- خروس جنگی (۱۳۴۴)
- قهرمان قهرمانان (۱۳۴۴)
- من مادرم (۱۳۴۴)
- قانون زندگی (۱۳۴۳)
- آراس خان (۱۳۴۲)
- پرستوها به لانه برمی‌گردند (۱۳۴۲)
- گذشت (۱۳۴۱)
- آهنگ دهکده (۱۳۴۰)
جوایز
- برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن از دومین دوره جشنواره سپاس (۱۳۴۹) به پاس بازی در فیلم روسپی
- برنده پلاک طلای بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم‌های سینمای ایران (۱۳۴۸) به پاس بازی در فیلم روسپی
- دوازدهمین بازیگر زن تاریخ سینمای ایران (مشترکاً با فخری خوروش و فروزان)