تاریخ
تاریخ (به انگلیسی History) در لغت به معنای تعریف وقت یا تعیین زمان است. تاریخ همچنین در اصطلاح به معنی بازشناساندن حوادث و زمان وقوع آنها نسبت به مبداء زمانی خاص است. تاریخ را مجموعه‌ای از حوادث فرهنگی، طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی که در طی زمان و مکان مشخصی در جوامع بشری اتفاق اتفاده تعریف کرده‌اند.
درواقع تاریخ علم ثبت رویدادها است. تاریخ به بررسی حوادث و تحولاتی می‌پردازد که در اندیشه و حیات آدمی رخ می‌دهد. به فردی که حوادث و وقایع رخ داده و احوال انسان در عرصه سیاست و اجتماع را در طول زمان را ثبت می‌کند، تاریخ‌نگار می‌گویند.
به معنای دیگر، تاریخ درباره آثار و اسناد باقیمانده از گذشته بحث می کند و در پرتو آنها وضعیت فعلی را تفسیر می‌کند.
دسته‌بندی
مرتضی مطهری تاریخ را به سه دسته طبقه‌بندی کرده است:
- تاریخ نقلی: این نوع تاریخ به نقل کردن وقایع و حوادث و اوضاع و احوال انسان‌ها در گذشته می‌پردازد و طی آن اوضاع قبلی با اوضاع فعلی مقایسه می شود.
- تاریخ علمی: این نوع تاریخ قواعد و سنت های حاکم بر گذشتگان را مطالعه و بررسی می‌کند و از آثار آن نتیجه‌گیری می‌کند و نتایج را مورد بحث قرار می‌دهد.
- تاریخ فلسفی: این نوع تاریخ تحولات و تغییراتی که در جوامع بشری از مرحله‌ای به مرحله دیگر اتفاق افتاده را مورد بررسی قرار می‌دهد. و دلایل منطقی و قانونی این تحولات را جست‌وجو می‌کند.