درخواست اصلاح

اوتیسم

از دانشنامه ویکیدا
نسخهٔ تاریخ ‏۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۱ توسط AMIR (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - 'ه های' به 'ه‌های')

اختلال طیف اوتیسم ASD یا طیف در خودماندگی که اغلب آن را با نام اوتیسم می شناسند یک نوع اختلال عصبی و تکاملی است که بر روش ارتباط فرد با دیگران، یادگیری، رفتار و... تاثیر گذار است.

کودک مبتلا به اوتیسم
یک کودک مبتلا به اوتیسم
اطلاعات بیماری
نام های دیگر: در خودماندگی
نشانه ها: مشکل در ارتباط با دیگران، رفتار های تکراری، علایق محدود و...
عوارض: مشکلات شغلی و عدم پیدا کردن شغل مناسب، انزوای اجتماعی، استرس و...
دوره معمول شروع بیماری: در طول دوره رشد
دوره بیماری: مادام العمر
روش تشخیص: بر اساس رفتار شخص و میزان رشد
روش های درمان: این بیماری به صورت کامل قابل درمان نیست اما میتوان از برخی روش های درمانی مانند گفتار درمانی، دارو و... برای بهبود آن استفاده کرد. در برخی اشخاص با افزایش سن بیماری آنان بهبود می یابد.
شیوع: بر اساس مطالعات سال 2022 از هر 100 کودک نزدیک به یک کودک به اوتیسم مبتلا است.

درست است که اوتیسم را می توان در هر سنی تشخیص داد اما این بیماری را به عنوان یک اختلال تکاملی یاد می کنند زیرا علائم و نشانه‌های آن اغلب در دو سال ابتدایی زندگی پیدا می شوند.

افرادی که به اوتیسم مبتلا هستند اغلب در برقراری ارتباط و تعامل با افراد دیگر دچار مشکل می شوند و سطح علایق محدود و رفتار های تکراری دارند. علائم این بیماری بر عملکرد فرد در محل کار، مدرسه و... تاثیر گذار است.

اوتیسم را به عنوان طیفی از اختلال ها می شناسند زیرا تنوع زیادی در نوع و شدت علائمی که شخص تجربه می کند وجود دارد.

هر شخصی با هر قومیت، نژاد و شرایط اقتصادی ممکن است که به اوتیسم مبتلا گردد.

می توان گفت که این بیماری یک اختلال مادام العمر است اما با همه این شرایط با برخی درمان ها می توان میزان علائم و عملکرد فرد را در زندگی روزانه اش بهبود بخشید.

علائم و نشانه‌های اوتیسم

همانطور که گفته شد، افراد مبتلا به اوتیسم رفتار های تکرار و علایق محدودی دارند و اغلب در ارتباط ها و تعاملات خود با دیگران دچار مشکل می شوند. در ادامه برخی از رفتارهای رایج در میان افراد مبتلا به اوتیسم را شرح خواهیم داد. به این نکته توجه داشته باشید که ممکن است همه مبتلایان این رفتار ها را نداشته باشند اما در اغلب آنان چند مورد از رفتار های زیر مشاهده خواهد شد.

علائم در ارتباط ها و تعاملات فرد با دیگران:

  • میزان تماس چشمی کم
  • در هنگام ارتباط با افراد دیگر اینطور به نظر می رسند که به فرد نگاه نمیکنند و یا اینکه به صحبت های او گوش نمی دهند.
  • احساسات، علایق و لذت بردن از فعالیت یا چیزی را با دیگران به اشتراک نمیگذارند.
  • عدم پاسخ یا کندی نسبت به واکنش به نام خود و یا سایر درخواست های شفاهی که دیگران برای جلب نظر او انجام می دهند.
  • در ادامه مکالمه با افراد دیگر دیگر مشکل هستند
  • ادامه دادن صحبت درباره موضوع مورد علاقشان بدون در نظر گرفتن بی علاقگی افراد دیگر یا بدون فرصت دادن برای پاسخگویی
  • حالات چهره و حرکاتشان با مکالمه، تناسب و هماهنگی ندارد
  • داشتن لحن غیر معمول و یا صداهایی که به آواز یا صدای ربات شباهت دارند.
  • درباره درک دیدگاه افراد مشکل دارند و یا نمیتوانند رفتار های آنان را درک نمایند.
  • قادر به تطبیق رفتار خود با موقعیت های اجتماعی مختلف نیستند.
  • در پیدا کردن دوست، اشتراک گذاری وسایل و اسباب بازی خود با دیگران دچار مشکل هستند.

از جمله رفتار های محدود و تکراری این افراد عبارتند از:

  • تکرار کردن بعضی رفتارها و یا داشتن یکسری رفتار غیرعادی همچون: تکرار کلمات و جملات
  • علاقه زیاد و همیشگی به برخی موضوعات خاص همچون: اعداد، یکسری جزئیات و حقایق
  • علاقه زیاد و بیش از حد به برخی وسایل از جمله: برخی از وسایل که متحرک هستند و یا علاقه به قسمت هایی از اشیا
  • بروز ناراحتی درباره کوچک ترین تغییرات و یا عدم تطابق با تغییرات
  • حساسیت زیاد و یا کم به محرک های حسی همچون: صدا، نور، دما، لمس و... در مقایسه با دیگر اشخاص.

افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است در خواب خود نیز اختلال داشته و یا اینکه تحریک پذیر باشند.

اشخاص مبتلا به این بیماری ممکن نقاط قوت زیادی نیز داشته باشند مانند:

  • می توانند مطالب را با جزئیات بسیار دقیق یاد بگیرند و برای مدت زمان طولانی به خاطر بسپارند.
  • میزان یادگیری بالا از راه‌های دیداری و شنیداری
  • این افراد قادر اند مهارت های عالی در زمینه ریاضیات، موسیقی، هنر و... کسب نمایند.

علت ابتلا به اوتیسم

پزشکان و پژوهشگران همچنان از علت های اولیه این بیماری اطلاع ندارند اما طبق مطالعات انجام شده، ژن ها در کنار عوامل محیطی میتوانند به گونه ای بر تکامل موثر باشند و در نهایت باعث ابتلا فرد به اوتیسم شوند.

بعضی از عواملی که سبب بالا رفتن احتمال ابتلا به این بیماری می شوند عبارتند از: