امیر دژاکام
امیر دژاکام متولد 1341 در کرمان، بازیگر و مدرس است. او برادر حسین دژاکام بنیانگذار مؤسسه کنگره 60 است.
امیر دژاکام سال های داشجویی خود در کارشناسی با سیمین امیریان نویسنده مشهور ازدواج کرده است.
ثمره ازدواج امیر دژاکام با همسرش دو دختر به نام های صوفیا دژاکام و آیدا دژاکام است. صوفیا نیز در عرصه بازیگری فعالیت دارد.
فعالیت خود را از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شروع کرد و سال 1354 وقتی 13 ساله بود با نمایش اسبد سفید در کرمان روی صحنه رفت. در سال 1356 اولین تجربه خود در قامت کارگردان 15 ساله را با نمایش کودکانه بهار را دوست دارم را به دست آورد و سپس نمایش سردار سربار را در دبیرستان خود در سال 57 کارگردانی کرد. در سال 1364 به عنوان داور تئاتر استانی فعالیت اش را ادامه داد. پس از گرفتن لیسانس در سال 1375 عضو هیئت علمی دانشکده هنر و معماری شد و از سال 1380 بعد از فوق لیسانس مدرس دانشگاه تربیت مدرس شد. اولین بار در سال 1381 وقتی 40 ساله بود با سریال روزهای به یاد ماندنی به کارگردانی همایون شهنواز از شبکه یک وارد تلویزیون شد، هیس دخترها فریاد نمی زنند سال 91 تجربه متفاوت او در سینما بود. آقای بازیگر حالا از کارگردانان به نام عرصه تئاتر می باشد. ایشان عضو شورای انتخاب آثار نمایش جشنواره دانشجویی، استاد راهنمای رساله کارشناسی، و تجربه مدیر گروه نمایش تلویزیون و عضو شورای عالی جشنواره فجر بوده است. ایشان در آثار زیادی از جمله آوای باران ایفای نقش کرده است. دژاکام نویسنده نمایشنامه های بسیاری بوده است که از جمله آنها می توان به «هیاهوی بسیار برای هیچ»، «غزل کفر»، «ساقی»، «میرعشق»، «چهاربند مخالف»، «صداش بزن انار گندم»، «طلسم نیلوفر»، «روژان»، «شنگرف به رنگ سیاه»، «سرطان»، «غزل کفر»، «منطق الطیر سلیمانی»، «غزل کفر» و «ماه منظر» اشاره کرد.
آثار هنری[ویرایش]
مجموعهها[ویرایش]
- ۱۳۸۶ مدار صفر درجه (حسن فتحی)
- ۱۳۸۷ آخرین دعوت (حسین سهیلی زاده)
- ۱۳۸۷ ترانه مادری (حسین سهیلیزاده)
- ۱۳۸۸ سالهای مشروطه (محمدرضا ورزی)
- ۱۳۸۹ تبریز در مه (محمدرضا ورزی)
- ۱۳۸۹ سرگشته (محمدحسین حقیقی)
- ۱۳۹۰ سراب (حسین سهیلی زاده)
- ۱۳۹۲ آوای باران (حسین سهیلی زاده)
- ۱۳۹۳ کیفر (حسین تبریزی)
- ۱۳۹۶ هست و نیست (حسین سهیلی زاده)
- ۱۴۰۱ آنتن (ابراهیم عامریان)
- ۱۴۰۱ ساخت ایران (بهمن گودرزی)
- ۱۴۰۲ زخم کاری (مجموعه نمایش خانگی) (محمد حسین مهدویان)
نویسندگی و کارگردانی[ویرایش]
«بهار را دوست دارم»؛ کرمان، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان؛ ۱۳۵۶
«شب رجعت»؛ کرمان، دانشکده علوم پزشکی؛ ۱۳۶۱
«دستها و قلبها»؛ تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۶۵
«در بیابان قلندران مبهوت»؛ تهران، تالار وحدت؛ ۱۳۶۸
«زیباترین گلهای قالی»؛ تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۶۹
«عروسی چاه»؛ تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۷۱
«شهرزاد»؛ تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۷۳
«شهرزاد»؛ آسیای میانه، ازبکستان، تاجیکستان، المه آتا، بخارا؛ ۱۳۷۴
«شمس» نوشته «نصرالله قادری»؛ تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۷۶
«ضیافت شیطان»؛ تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۷۶
"سیاوشخوانی "؛ تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۷۸
«دایره گچی قفقازی»؛ رومانی؛ ۱۳۸۰-فیلیپین؛ ۱۳۸۱
«اشباح» نوشته «ایبسن»؛ رومانی؛ ۱۳۸۲
«مدیا»؛ رومانی؛ ۱۳۸۲
«عروسی خون»؛ رومانی؛ ۱۳۸۱- فیلیپین؛ ۱۳۸۳
«فاوست» نوشته «گوته»؛ فلیپین؛ ۱۳۸۳
«اسیر» تهران، تئاترشهر، سالن شماره ۲
«روژان» تهران، خانه نمایش
«تاج محل» تهران، خانه نمایش
«مکبث» تهران، پردیس تئاتر شهرزاد، ۱۳۹۸
کارگردانی[ویرایش]
«بنبست» نوشته «مهدی هرمز»؛ کرمان، دانشکده علوم پزشکی؛ ۱۳۶۲
«پرندههای شط» نوشته «اعظم بروجردی»؛ تهران، تالار وحدت؛ ۱۳۶۴
«حکم» تهران، دانشکده هنرهای زیبا، سالن تجربه؛ ۱۳۶۵
«افسانه کلاغ»؛ نوشته «سیمین امیریان»؛ تهران، تالار هنر؛ ۱۳۶۵
«مثنوی کوچه»؛ نوشته «فیروز جلالی زنوزی»؛ تهران، تالار هنر
«پالتو» نوشته «دینو بوتزاتی»؛ تهران، تئاترشهر، تالار شماره ۲؛ ۱۳۷۰
«پسر کارون» نوشته «هوشنگ هیهاوند»؛ تهران، تالار وحدت؛ ۱۳۷۲
«اعجاز شقایق» نوشته «فرهاد مهندسپور»؛ تهران، تالار وحدت؛ ۱۳۷۴
«پردههای نیلگون» نوشته «فرهاد مهندسپور»؛ تهران، تالار وحدت؛ ۱۳۷۵
«لیلی و مجنون» نوشته «محمد ابراهیمیان»؛ تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۷۸
«مرد نیک» نوشته «هادی حوری»؛ تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۱
«ملکه جنیان» نوشته «هادی حوری»؛ تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۸۲
«عروسی خون» تهران، تئاترشهر، سالن شماره ۲؛ ۱۳۸۲
«ضیافت شیطان» تهران، تئاترشهر، سالن اصلی؛ ۱۳۸۲
«دایره کمیر قفقازی» تهران، تئاترشهر، سالن شماره ۲؛ ۱۳۸۲
«باده خاص» نوشته «هادی حوری»؛ تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۸۳
«یادگاری» (محمد حاتمی) عشقآباد، نجارا، آلماتا؛ ۱۳۸۳ ـ تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو
«دزد دریایی» (هادی حوری) تهران، تالار قشقایی
«خواب دریا» (نصراله قادری) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی
«با دهانی پر از سیب» (محمد چرمشیر) تهران، خانه نمایش
«آسمان و زمین» (ایوب آقاخانی) خوزستان، مازندران، ساوه، گیلان؛ ۱۳۸۵
«مرد نیک» نوشته «هادی حوری»؛ تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۵
«سهگانه میتراس» (سیمین امیریان) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۸۶
«امپراتور و آنجلو» (ایوب آقاخانی) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۸۶
«رویاهای خلیج فارس» (سیروس کهورینژاد) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی؛ ۱۳۸۸
«باران» (هادی حوری) تهران، فرهنگسرای نیاوران؛ ۱۳۸۸
بازیگری[ویرایش]
«اسب سفید» به کارگردانی «آقای کرمانی»؛ کرمان، کانون پرورش فکری؛ ۱۳۵۴
«آسیدکاظم» به کارگردانی «علیرضا مددی»؛ کرمان، مرکز تئاتر؛ سال ۱۳۵۷
«صیادان» به کارگردانی «علیرضا مددی»؛ کرمان، مرکز تئاتر؛ ۱۳۵۸
«شب رجعت»؛ کرمان، دانشکده علوم پزشکی؛ ۱۳۵۹
«سقوط» نوشته و کارگردانی «ذبیحالله قاسمی»؛ ۱۳۶۰
«مرگ دیگری» به کارگردانی «مسعود سلطانزاده»؛ تهران، تالار مولوی؛ ۱۳۶۱
"کرکسهاً به کارگردانی "مسعود سلطانزاده"؛ تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۶۲
«روی صحنه» به کارگردانی «حسین مختاری»؛ تهران، تالار مولوی؛ ۱۳۶۵
«غروب یک برکه» نوشته و کارگردانی «حسین فرخی»؛ تهران، تالار مولوی؛ ۱۳۶۶
«چشم آبی اقیانوس» به کارگردانی «فرشاد فرشته حکمت»؛ تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۶۷
«بحرالغرائب» به کارگردانی «آتیلا پسیانی»؛ تهران، تئاترشهر، تالار شماره ۲؛ ۱۳۸۴
«فرزند» (سیمین امیریان) تهران، تئاترشهر، سالن شماره ۲؛ ۱۳۸۴
«منصور حلاج» به کارگردانی «سیاوش تهمورث»؛ تهران، تئاترشهر، تالار قشقایی؛ ۱۳۸۵
نمایشنامه
نویسنده[ویرایش]
«هیاهوی بسیار برای هیچ» به کارگردانی «فردوس حاجیان»؛ پاریس؛ ۱۳۷۹
«غزل کفر»؛ (افراز)؛ ۱۳۸۱
«ساقی»؛ (نیستان)؛ ۱۳۸۲
«میرعشق» به کارگردانی «هادی مرزبان»؛ تهران، تالار وحدت؛ ۱۳۸۲
«چهاربند مخالف» ؛ انتشاران افراز؛ ۱۳۸۳
«صداش بزن انار گندم»؛ مجله نمایش؛ انتشارات افراز؛ ۱۳۸۳
«طلسم نیلوفر»؛ مجله نمایش؛ انتشارات افراز؛ ۱۳۸۳
«روژان»؛ مجله نمایش؛ انتشارات افراز؛ ۱۳۸۳
«شنگرف به رنگ سیاه»؛ مجله صحنه؛ ۱۳۸۴
«سرطان»؛ (افراز)؛ ۱۳۸۵
«غزل کفر» به کارگردانی «حسین مسافرآستانه»؛ پاریس؛ ۱۳۸۵
«منطقالطیر سلیمانی» ؛ انتشارات افراز؛ ۱۳۸۷
«غزل کفر» (هادی مرزبان) تهران، تالار ایرانشهر، سالن شماره ۱
«ماه منظر» (منصور مرادی) تهران، تالار ماه