لوکزامبورگ
لوکزامبورگ که به طور رسمی به عنوان دوکنشین لوکزامبورگ شناخته میشود، کشور کوچک و محصور در خشکی در غرب اروپا است. این کشور از غرب و شمال با بلژیک، از شرق با آلمان و از جنوب با فرانسه هممرز است.
شهر لوکزامبورگ، پایتخت و پرجمعیتترین شهر این کشور، یکی از چهار مرکز اصلی اتحادیه اروپا (به همراه بروکسل، فرانکفورت و استراسبورگ) و میزبان چندین نهاد مهم اتحادیه اروپا از جمله دادگاه عالی اتحادیه اروپا، بالاترین مرجع قضایی این اتحادیه است.
فرهنگ، مردم و زبانهای لوکزامبورگ به شدت تحت تأثیر فرانسه و آلمان قرار دارد. برای مثال، لوکزامبورگی، یک زبان ژرمنی، تنها زبان ملی مردم لوکزامبورگ و دوکنشین بزرگ لوکزامبورگ است. فرانسوی تنها زبان قانونگذاری است و هر سه زبان لوکزامبورگی، آلمانی و فرانسوی برای امور اداری در کشور به کار میروند.
با مساحتی معادل 2586 کیلومتر مربع، لوکزامبورگ هفتمین کشور کوچک اروپا است. در سال 2024، جمعیت این کشور به 672,050 نفر رسید که آن را به یکی از کمجمعیتترین کشورهای اروپا تبدیل میکند، با این حال، نرخ رشد جمعیت لوکزامبورگ بالاترین در اروپاست و نزدیک به نیمی از جمعیت آن را مهاجران تشکیل میدهند. لوکزامبورگ یک دموکراسی پارلمانی با یک پادشاه قانون اساسی، دوک بزرگ هانری، است و تنها دوکنشین بزرگ باقیمانده در جهان به شمار میرود.
لوکزامبورگ کشوری توسعهیافته با اقتصادی پیشرفته و یکی از بالاترین میزان تولید ناخالص داخلی سرانه (PPP) بر اساس تخمینهای صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی است. سطح توسعه انسانی در این کشور در میان بالاترین رتبهها در اروپا قرار دارد. شهر تاریخی لوکزامبورگ به همراه استحکامات آن به دلیل حفظ فوقالعاده استحکامات وسیع و محلههای تاریخیاش، در سال 1994 به عنوان میراث جهانی یونسکو شناخته شد. لوکزامبورگ یکی از اعضای مؤسس اتحادیه اروپا، سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، سازمان ملل متحد، ناتو و بنلکس است. این کشور برای اولین بار در سالهای 2013 و 2014 عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد شد.