بنگلادش

بنگلادش با نام رسمی جمهوری خلق بنگلادش کشوری است در جنوب آسیا است. این کشور با جمعیتی نزدیک به 170 میلیون مربع، هشتمین کشور پرجمعیت جهان است. این کشور در خلیج بنگال قرار دارد و از همه طرف با هند همسایه است به جز یک مرز کوچک با میانمار. مساحت کل کشور 148460 کیلومتر مربع (57320 مایل مربع) مربع است.

بنگلادش

اطلاعات کشور
نام کامل:	جمهوری خلق بنگلادش
پایتخت:	داکا
زبان(های) رسمی:	بنگالی
حکومت:	جمهوری پارلمانی
مساحت:	۱۴۷٬۵۷۰ کیلومتر مربع
جمعیت:	۱۶۴/۴ میلیون
واحد پول:	تاکا بنگلادش

بیشتر کشور بر روی دلتاهای رودخانه های بزرگی واقع شده است که از هیمالیا می ریزند. پایتخت و بزرگترین شهر داکا است. بنگلادش در سال 1971 پس از یک جنگ آزادیبخش نه ماهه به عنوان یک کشور مستقل و مستقل ظهور کرد. زمانی بخش شرقی منطقه تاریخی بنگال بود که استان بنگال در هند بریتانیا را به همراه ایالت بنگال غربی هند امروزی تشکیل می داد. با تقسیم هند در سال 1947، این استان به استان بنگال شرقی پاکستان (که بعداً به پاکستان شرقی تغییر نام داد) تبدیل شد که با 1100 مایل (1800 کیلومتر) خاک هند از چهار استان دیگر پاکستان جدا شد. در سال 1971، این کشور به کشور مستقل بنگلادش تبدیل شد. زبان رسمی بنگالی است. دولت این کشور یک جمهوری پارلمانی واحد با یک مجلس قانونگذاری است. از سال 2024، رئیس جمهور محمد شهاب الدین و نخست وزیر شیخ حسینه است.

سیاست

بنگلادش یک جمهوری دموکراتیک پارلمانی واحد است. نخست وزیر بنگلادش، در حال حاضر شیخ حسینه، رئیس دولت است. قوه مجریه توسط دولت اعمال می شود و قدرت قانونگذاری هم به دولت و هم در اختیار پارلمان است. چشم‌انداز سیاسی این کشور تحت تسلط دو حزب سیاسی بزرگ است: حزب ملی‌گرای بنگلادش (BNP) و لیگ عوامی. لیگ آوامی از ژانویه 20095 قدرت را در دست دارد. شاخه قانونگذاری بنگلادش متشکل از جاتیا سانگساد (پارلمان ملی) است که یک مجلسی مربع است. افسر ریاست، شیرین شارمین چاودری، سخنران است. ریاست قوه مجریه بر عهده رئیس جمهور، محمد شهاب الدین، و کابینه بنگلادش است. کابینه توسط رئیس جمهور منصوب می شود و از 41 وزارت خانه تشکیل شده است. قوه قضاییه بنگلادش شامل دادگاه عالی با رئیس قاضی حسن فوئز صدیق مربع است. با این حال، صحنه سیاسی در بنگلادش همچنان بی ثبات است. از زمان احیای دموکراسی در سال 1991، قدرت سیاسی بین BNP و لیگ عوامی به تناوب تغییر کرده است. این کشور دوره‌هایی از ناآرامی‌های سیاسی را تجربه کرده است، با تظاهرات و خشونت‌هایی که اغلب پیش از انتخابات عمومی شروع شده است. BNP و متحدانش خواستار تشکیل یک دولت موقت بی طرف قبل از انتخابات عمومی شده اند و استدلال می کنند که انتخابات آزاد و عادلانه در دولت فعلی امکان پذیر نیست. دولت این خواسته را رد کرده است.

جغرافیا

بنگلادش کشوری پرجمعیت، کم ارتفاع و عمدتاً رودخانه‌ای است که در جنوب آسیا واقع شده است. دارای خط ساحلی به طول 580 کیلومتر (360 مایل) در ساحل شمالی خلیج بنگال. دشت دلتای رودهای گنگ (پادما)، برهماپوترا (جامونا) و مگنا و شاخه‌های آنها 79 درصد از کشور را اشغال می‌کنند. چهار بلوک برافراشته (از جمله مسیرهای مادوپور و باریند در مرکز و شمال غربی) 9 درصد و دامنه تپه های شیب دار تا ارتفاع تقریباً 1000 متری (3300 فوت) 12 درصد در جنوب شرقی (دسته های تپه چیتاگونگ) و در شمال شرقی را اشغال می کنند. بنگلادش که در منطقه استوایی سرطان قرار دارد، دارای آب و هوای موسمی استوایی است که با بارش شدید فصلی، دمای بالا، و رطوبت بالا مشخص می‌شود. بلایای طبیعی مانند سیل و طوفان همراه با موج طوفان به طور دوره ای کشور را تحت تاثیر قرار می دهد. بیشتر کشور به صورت فشرده کشت می شود و محصول اصلی برنج است که در سه فصل کشت می شود. شهرنشینی سریع با توسعه صنعتی و تجاری مرتبط در حال وقوع است.

مساحت این کشور 148460 کیلومتر مربع (57320 مایل مربع) است و 820 کیلومتر (510 مایل) از شمال به جنوب و 600 کیلومتر (370 مایل) از شرق به غرب امتداد دارد. بنگلادش از غرب، شمال و شرق با یک مرز زمینی به طول 4095 کیلومتر (2545 مایل) با هند و در جنوب شرقی با یک مرز خشکی و آبی کوتاه (193 کیلومتر (120 مایل)) با میانمار همسایه است. در جنوب یک خط ساحلی دلتایی بسیار نامنظم به طول حدود 580 کیلومتر (360 مایل) وجود دارد که توسط رودخانه‌ها و نهرهای زیادی که به خلیج بنگال می‌ریزند شکاف دارد. آبهای سرزمینی بنگلادش 12 مایل دریایی (22 کیلومتر) و منطقه اقتصادی انحصاری این کشور 200 مایل دریایی (370 کیلومتر) است. تقریباً 80 درصد خشکی از دشت آبرفتی حاصلخیز به نام دشت بنگلادش تشکیل شده است. این دشت بخشی از دشت بزرگتر بنگال است که گاهی به آن دشت گنگ زیرین می گویند. اگرچه ارتفاعات تا 105 متر (344 فوت) بالاتر از سطح دریا در بخش شمالی دشت رخ می دهد، اما بیشتر ارتفاعات کمتر از 10 متر (33 فوت) بالاتر از سطح دریا هستند. ارتفاعات در جنوب ساحلی، جایی که زمین به طور کلی در سطح دریا است کاهش می یابد.

قدرت نظامی

قدرت نظامی بنگلادش قابل توجه است و تا سال 2024 در رتبه 37 جهان قرار دارد. قدرت نظامی این کشور بر اساس عوامل مختلفی از جمله نیروی انسانی، نیروی هوایی، قدرت زمینی، قدرت دریایی و مالی ارزیابی می‌شود.

نیروی انسانی

نیروی انسانی نظامی کشور شامل نیروهای فعال، ذخیره و هر نیروی رسمی شبه نظامی شناسایی شده برای کشور است.

قدرت هوایی

این شامل سیستم‌های هوایی جنگ‌ساز، به استثنای مربی‌ها و پهپادها می‌شود.

نیروی زمینی

این شامل عناصر خودروی موتوری/مکانیزه و همچنین توپخانه یدک‌کشی و سیستم‌های مکانیزه بکسل‌شده MLRS است.

نیروی دریایی

این شامل بدنه های راه اندازی شده از کشتی های جنگی و زیردریایی های آبی آبی تا دارایی های گشت زنی براون واتر می شود

مالی

این نشان دهنده سلامت مالی فعلی کشور در صحنه جهانی است¹.

قدرت نظامی این کشور از طریق یک فرمول داخلی برای ایجاد امتیاز «PwrIndx» (شاخص قدرت) آن ارزیابی می‌شود. برای سال 2024، بنگلادش دارای امتیاز PwrIndx 0.5419 است که امتیاز 0.0000 عالی در نظر گرفته می شود.

اقتصاد

اقتصاد بنگلادش یک اقتصاد بازار بزرگ در حال توسعه است. این دومین اقتصاد بزرگ در جنوب آسیا پس از هند است. در سال 2024، تولید ناخالص داخلی این کشور 455.2 میلیارد دلار (اسمی) و 1.619 تریلیون دلار (PPP)1 است. رشد تولید ناخالص داخلی 7.1 درصد در سال 2022، 6.0 درصد در سال 2023 بود و پیش بینی می شود در سال 2024 5.6 درصد باشد.

ارز

واحد پول رسمی تاکا بنگلادشی (BDT، ৳) است.

توزیع بخش

اقتصاد با سهم کشاورزی 12.91٪، صنعت 29.54٪، و خدمات 53.40٪ از سال 2020 متنوع است.

تورم

نرخ تورم 11.73 درصد در سال 2024 بود.

فقر

جمعیت زیر خط فقر 23.5٪ در سال 2024¹ بود. 12.8 درصد در فقر شدید زندگی می کردند.

بیکاری

نرخ بیکاری در سال 2024 12 درصد بود.

صنایع اصلی

صنایع اصلی شامل نساجی، فرآورده های دارویی، الکترونیک، کشتی سازی، خودروسازی، دوچرخه، چرم، جوت، شیشه، کاغذ، پلاستیک، مواد غذایی و آشامیدنی، سیمان، چای، برنج، گاز طبیعی و نفت خام است. ، آهن و فولاد.

تجارت

بنگلادش در سال 2024 کالاهایی به ارزش 50.5 میلیارد دلار و کالاهای وارداتی به ارزش 70.1 میلیارد دلار صادر کرد. کالاهای صادراتی اصلی شامل منسوجات پنبه ای و لباس بافتنی، کالاهای جوت و جوت، ماهی و غذاهای دریایی، چرم و کالاهای چرمی، منسوجات خانگی، داروها، مواد غذایی فرآوری شده، پلاستیک، دوچرخه است. علیرغم این دستاوردها، کشور با چالش های قابل توجهی با افزایش فشار تورمی، کمبود انرژی، کسری تراز پرداخت ها و کسری درآمد مواجه است. انتظار می رود رشد تولید ناخالص داخلی واقعی در سال مالی 24 کند شود زیرا اقدامات مداوم سرکوب واردات باعث اختلال در فعالیت اقتصادی می شود. انتظار می رود با کاهش فشار تورمی، بهبود شرایط خارجی و شتاب گرفتن اجرای اصلاحات، رشد در میان مدت دوباره شتاب بگیرد.

فرهنگ

فرهنگ بنگلادش عمیقاً با فرهنگ منطقه بنگال در هم آمیخته است و در طول قرن ها تکامل یافته است و تنوع فرهنگی چندین گروه اجتماعی بنگلادش را در بر می گیرد. این منطقه تحت تأثیر جنبه های تاریخی و اجتماعی منطقه از جمله ادیان اسلام، بودیسم و ​​هندوئیسم قرار گرفته است.

موسیقی و هنرهای نمایشی

سبک های موسیقی و رقص در بنگلادش به طور کلی در سه دسته قرار می گیرند: فولک، کلاسیک، و مدرن. ترانه های محلی سنتی سرشار از مضامینی چون عشق، فرهنگ، عرفان و معنویت است. ترانه‌های فولکلور شامل باول، مرشیدی، و بهاتیالی است که ترانه‌سرایی‌هایی مانند هاسون راجا و عباس اودین سهم قابل توجهی دارند. سبک های رقص در بنگلادش متمایز است، اگرچه برخی از اشکال رقص مانند Kathak و Bharatnatyam تأثیرات سایر نقاط شبه قاره هند را نشان می دهند.

دین

رایج ترین دین در بنگلادش اسلام است که 87 درصد از شهروندان این کشور را تشکیل می دهد. بودیسم و ​​هندوئیسم نیز مذاهب محبوب هستند. چهار جشن ملی مذهبی عبارتند از: کریسمس، عید فطر، بودا پورنیما و دورگا پوجا.

جشنواره ها و جشن ها

فرهنگ بنگلادش شامل جشنواره ها و جشن های مختلف است. این رویدادها عبارتند از عید قربان، چند رعات، و عید فطر از اسلام و همچنین جانمشتامی و دورگا پوجا از هندوئیسم. از دیگر جشنواره‌های بنگلادش می‌توان به کریسمس مسیحی و بودا پورنیما از مذهب بودایی اشاره کرد. مردم بنگلادش همچنین تعطیلات ملی مانند روز استقلال و روز جنبش زبان را جشن می گیرند.

لباس و آشپزی

لباس سنتی مردان بنگلادشی لانگی است، در حالی که زنان به طور سنتی لباس شری می پوشند. غذاهای بنگلادش به دلیل طعم بی نظیر و آماده سازی مفصل با انبوهی از ادویه ها شناخته شده است