سلطان سنجر سلجوقی
سنجر یا معزالدنیا و الدین عدودالدوله ابوالحارث احمد سنجر بن ملکشاه متولد ۴۷۹ قمری در سنجار به عنوان پادشاه ایران در سلسله سلجوقیان بود. سنجر در تاریخ511 ق بعد از محمد اول به پادشاهی رسید و تا تاریخ 552 ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او مرو بود.
سلطان سنجر را آخرین سلطان مقتدر سلجوقی میدانند. سنجر پسر ملکشاه یکم بود و در جنگهای جانشینی علیه سه برادرش به نامهای محمود یکم، برکیارق، محمد یکم و برادرزادهاش ملکشاه دوم (فرزند برکیارق) شرکت داشت. در سال 489 ه.ق خراسان به او داده داده شد تا تحت فرمان برادرش محمد یکم حکومت کند. طی چند سال بعد احمد سنجر با پایتختی در نیشابور فرمانروای بخشهای بیشتری از ایران شد.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت سنجر 'قلمروی شرقی سلجوقیان' ذکر شده است.
درگذشت
سنجر سرانجام در تاریخ ۱۴ ربیعالاول ۵۵۲ در مرو درگذشت.