داستان دست انداز (فیلم)
داستان دستانداز فیلمی ایرانی به کارگردانی کمال تبریزی و نویسندگی فرزاد فخریزاده و تهیهکنندگی محمد آفریده محصول سال ۱۳۹۸ است. این فیلم قرار بود در سی و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشد اما به دلایلی توقیف شد و در نخستین جشنواره هنر زنده است به نمایش درآمد.
خلاصه داستان دستانداز
فیلم داستان دست انداز، داستان نویسنده جوان و نهچندان موفقی به نام رها (با بازی هدی زینالعابدین) را روایت میکند که تلاش میکند در آخرین داستانش درباره حسرتها و آرزوهایش بنویسد. اما اتفاقات به شکلی رقم میخورد که مرز میان حقیقت و داستان برداشته میشود و رها تمام شخصیتهای داستانش را در واقعیت ملاقات میکند.
بازیگران فیلم داستان دستانداز
- همایون ارشادی
- رؤیا نونهالی
- رضا کیانیان
- حبیب رضایی
- هدی زینالعابدین
- محمدرضا حسینزاده
- سعید توکلی
- شیرین اسماعیلی
- مهدی صباغی
عوامل فیلم داستان دستانداز
- طراحی و ترکیب صدا: محمدرضا دلپاک
- طراح گریم: مهرداد میرکیانی
- برنامهریز و دستیار یک کارگردان: نوا روحانی
- منشی صحنه: ماریا میرنژاد
- مدیر فیلمبرداری: علی تبریزی
- سرپرست گروه فیلمبرداری: محمد ابراهیمیان
- طراح صحنه و لباس: مشکین مهرگان
- طراح گریم: مهرداد میرکیانی
- مدیر صدابرداری: عباس رستگارپور
- آهنگساز: امین هنرمند
- تدوینگر: سپیده عبدالوهاب
- عکاس: زهرا مصفا
- مجری طرح و مدیر تولید: علیرضا ابوالقاسمی نژاد
- مدیر تدارکات: ظهیر پیرهادی
نکات فیلم داستان دستانداز
- ساخت فیلم داستان دست انداز از اواسط پاییز سال ۹۸ آغاز شده بود و در زمستان به مرحله فنی رسید، مراحل فنی از ابتدای اسفند سال ٩٨ بدلیل گسترش ویروس کرونا متوقف شد.[۱]
- کمال تبریزی پیش از فیلم داستان دستانداز قرار بود فیلم «در کمال بیشعوری» را بر اساس فیلمنامهای از حسین مهکام بسازد اما به دلیل اینکه ساخت این فیلم نیاز به امکانات و شرایط خاصی داشت، ساخت آن را به آینده موکول شد.[۱]
- فیلم دستانداز قرار بود در سی و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشد اما به دلایلی توقیف شد.[۱]
- فیلم داستان دست انداز کمال تبریزی در مجموعه آلترناتیوها در بخش پانوراما در بیست و چهارمین دوره جشنواره بین المللی فیلم شانگهای در سال ۱۴۰۰ شمسی و ۲۰۲۱ میلادی در کشور چین به نمایش در آمده است.[۱]
- امید نعمتی خواننده گروه پالت برای اولین بار به عنوان بازیگر یک فیلم سینمایی جلوی دوربین رفته است.[۱]
نقدها و بررسیهای فیلم داستان دست انداز
سایت ویرگول - علی رفیعی وردنجانی
داستان دست انداز فیلمِ کمال تبریزی یک سینمای مینیمال متوسل به خیال و توهم است که اندازه فهم تصویرش از اندازه قصهگویی آن بیشتر شده. سینمایی که تبریزی از کمدی و طنز به جای میگذارد به مراتب از سینمایی که ژانر حکم کرده بیشتر مبالغهآمیز است. عینک روشنفکری هدی زینالعابدین مشخصا یک شخصیت نویسنده نمیسازد اما جزئیات مندرج در فرم، ساختار سینمایی اثر، به اندازهای نزدیک به خلق شخصیت شده که مخاطب، کاراکتر راوی را گاه با شخصیت اشتباه میگیرد. از سوی دیگر ما نمیتوانیم رضا کیانیان را به عنوان یک کهن کاراکتر، کاراکتر شناخته شده، در اندام و تصویر باور کنیم. شناخت فقط به حرف نیست. سینما الگوی ویژهای برای نمایش دارد که باید تمرکز خود را بر کامروایی بیننده از تصویر بگذارد.
این تمرکز بهخودی خود مثلا در آثار بیلی وایلدر، مخصوصا در «آپارتمان»، صورت میپذیرد اما مشخصا توانایی به اجرا گذاشتن آن در «دستانداز» دیده نمیشود. وقتی از یک نویسنده حرف میزنیم، دقیقا از چه کسی سخن میگوییم؟ پرسشی که باید به مراتب تبریزی در مقام کارگردان پس از بررسی فیلمنامه از خود داشته باشد. فیلمِ «پنجره مخفی» ساخته دیوید کپ که بر اساس داستانی از استفن کینگ برداشت شده را بیاد آورید؛ در فیلم مذکور جزئیات هستند که ذهن یک نویسنده را برای ما میسازند و این جانی دپ است که با بازی خوب و درونی خود شخصیت را خلق میکند اما وقتی جدای از قیاسِ محصولی، فیلمِ «دستانداز» را در نظر میگیریم، رها، زینالعابدین، شخصیتی لبالب از آرزوها و یک سری سرخوردگیهای اجتماعی دارد که مدام پُز روشنفکری میدهد.
اول نیوز - محسن دادار
فیلمهای تبریزی فارغ از ویژگیهای مضمونیشان که افراد مختلف با توجه به دیدگاهی که دارند میتوانند موافق یا مخالف آن باشند به لحاظ ساختاری فیلمهای خوبی هستند. در دست انداز هم تبریزی کیفیت و استاندارد کار خود را حفظ کرده و موفق شده فیلمی بسازد که به لحاظ بصری زیبا و چشم نواز است. استفاده درست و به اندازه از جلوههای ویژه بصری به شکلی که مضحک به نظر نرسد از ویژگیهای مهم آخرین فیلم کمال تبریزی است. خصوصاً آن که این جلوههای ویژه نقش مهمی در داستان خیالانگیز تبریزی بازی میکنند و اگر کارگردان موفق نمیشد از این موضوع به درستی استفاده کند کل فیلم از دست میرفت. اما تبریزی موفق شده کاملاً هوشمندانه و با تکیه بر تجربه نسبتاً موفق طعم شیرین خیال در دست انداز به خوبی از جلوههای ویژه استفاده کند. اما ویژگی دیگر فیلمهای تبریزی که باعث جذابیت آثار او میشود بازیهای خوبی است که از بازیگران میگیرد.
تیوال - ریحانه اصل قنبرنژاد
نام این پدیده را نمیدانم، میگوییم تفکر جمعی؛ تفکر جمعی کاری میکند که همفکر دیگران شویم همان حرفهایی که دیگران میزنند را بزنیم اگر دیگران از چیزی متنفر شدند ما هم تنفر پیدا کنیم و بالعکس. بی هیچ پیش زمینه. و قضاوتی باید به استقبال هنر رفت. برای من فیلم دست انداز فیلم خوبیست. عالی نیست. شبیه دیگر کارهای تبریزی نیست اما حرف خودش را دارد و این حرف را هم خوش ادا و بی لکنت میزند. در سینمای امروز که فیلمها یا اجتماعی سیاه هستند یا کمدی زرد، دست انداز تکانت میدهد شبیه عصر تابستانی است که در کافهای مینشینی مینویسی و به آهنگهای پالت بند گوش میدهی. فیلم داستان دست انداز بوی خوب میدهد، بوی امید و ای کاش امید نعمتی بیشتر بازی کند.