برمودا
برمودا (به انگلیسی: Bermuda) یک قلمروی فرادریایی بریتانیا در شمال اقیانوس اطلس است. نزدیک‌ترین خشکی به این قلمرو در ایالت کارولینای شمالی آمریکا، حدود 1035 کیلومتر در غرب-شمال غربی فاصله دارد. پایتخت آن شهر همیلتون است.
| اطلاعات کشور | |
|---|---|
| نام کامل: | برمودا |
| پایتخت: | همیلتون |
| زبان(های) رسمی: | انگلیسی |
| حکومت: | وابستگی پارلمانی تحت سلطنت مشروطه (قلمروی فرادریایی بریتانیا) |
| مساحت: | 53.2 کیلومتر مربع |
| جمعیت: | 63,913 نفر (2019) |
| شاخص توسعه انسانی: | 0.981 |
| واحد پول: | دلار برمودا (BMD) (USD) |
| منطقه زمانی: | یوتی‌سی 4-، یوتی‌سی 3- (ساعت تابستانی) |
| پیش‌شماره تلفنی: | 1-441+ |
| کد ایزو ۳۱۶۶: | BM, BMU |
| دامنه سطح‌بالا: | bm. |
برمودا یک مجمع‌الجزایر متشکل از 181 جزیره است، اما مهم‌ترین جزایر توسط پل‌هایی به هم متصل شده‌اند و به نظر می‌رسد یک توده زمین را تشکیل می‌دهند. مساحت برمودا 54 کیلومتر مربع است. برمودا دارای آب‌وهوای گرمسیری است، با زمستان‌های گرم و تابستان‌های بسیار گرم. آب‌وهوای آن مشابه سایر مناطق ساحلی در نیمکره شمالی، ویژگی‌های اقیانوسی دارد که هوای گرم و مرطوب از اقیانوس اطلس، رطوبت نسبتا بالا و دمای پایدار را تضمین می‌کند. برمودا مستعد هوای خشن ناشی از طوفان‌های گرمسیری است؛ با این حال، یک صخره مرجانی و موقعیت شمالی آن نسبت به منطقه توسعه اصلی، باعث می‌شود جهت و شدت طوفان‌های نزدیک محدود شود.
نام برمودا از کاشف اسپانیایی، خوان دو برمودز گرفته شده است که این مجمع‌الجزایر را در سال 1505 کشف کرد. این جزایر از سال 1612، زمانی که یک شهرک انگلیسی در سنت جورج تأسیس شد، به طور دائمی مسکونی شده‌اند. برمودا، که بخشی از آمریکای بریتانیایی بود، تحت فرمان سلطنتی توسط شرکت جزایر سامرز تا سال 1684 اداره می‌شد، زمانی که به یک مستعمره تاج تبدیل شد. اولین برده‌های آفریقایی در سال 1616 به برمودا برده شدند. شرکت جزایر سامرز جریان ثابتی از خدمتکاران آزاد اما مقید را تا سال 1684 تضمین کرد و بیشتر مزارع تنباکو متعلق به ماجراجویان خارج از کشور پس از اینکه تنباکو کشت‌شده در برمودا پس از دهه 1620 به طور پیوسته کمتر سودآور شد، به مستاجران یا سایر ساکنان فروخته شد و به مزارع خانوادگی تبدیل شد که از کشت تنباکو برای صادرات به تولید غذا (در ابتدا برای مصرف محلی) تغییر یافت. در نتیجه، اقتصاد مزرعه‌ای توسعه نیافت و تجارت برده تا پایان قرن هفدهم عمدتاً متوقف شد. از آن پس، اقتصاد برمودا بر محور دریایی چرخید و این مستعمره به عنوان پایگاهی برای تاجران، دزدان دریایی و نیروی دریایی سلطنتی درآمد و نام خود را به دکل برمودا و قایق بادبانی برمودا داد. این مستعمره به یک قلعه امپراتوری تبدیل شد، مهم‌ترین پایگاه دریایی و نظامی بریتانیا در نیمکره غربی با بودجه‌های هنگفتی که تا دهه 1950 برای انبار دریایی سلطنتی و دفاع نظامی خود هزینه شد.
گردشگری از قرن نوزدهم و پس از جنگ جهانی دوم، یک مشارکت قابل توجه در اقتصاد برمودا بوده است و این قلمرو به یک مرکز مالی فراساحلی برجسته و پناهگاه مالیاتی تبدیل شده است.
برمودا دارای یک دموکراسی پارلمانی خودگردان با یک پارلمان دو مجلسی است که در پایتخت، هامیلتون واقع شده است. مجلس نمایندگان از سال 1620 قدمت دارد و یکی از قدیمی‌ترین مجالس جهان است. نخست‌وزیر رئیس دولت است و رسماً توسط فرماندار، که توسط دولت بریتانیا به عنوان نماینده پادشاه منصوب می‌شود، به انتصاب می‌رسد. بریتانیا مسئول امور خارجه و دفاع است. یک همه‌پرسی استقلال در سال 1995 با اکثریت قاطع به نفع عدم استقلال برگزار شد. از سال 2019، برمودا جمعیتی حدود 64000 نفر داشت که آن را به دومین قلمروی پرجمعیت فرادریایی بریتانیا تبدیل کرد.
برمودایی‌های سیاه، یک جمعیت متنوع عمدتاً با هر ترکیبی از آفریقایی، اروپایی و بومی آمریکایی، حدود 50 درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند، در حالی که برمودایی‌های سفید، عمدتاً با تبار بریتانیایی، ایرلندی و پرتغالی، 30 درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند. گروه‌های کوچکتری از نژادهای دیگر یا دورگه‌ها وجود دارد و همچنین حدود 30 درصد جمعیت متولد برمودا نیستند. برمودا، آخرین مستعمره در آمریکای شمالی بریتانیا سابق (پس از کنفدراسیون کانادا در سال 1867 و تبدیل مستعمره نیوفاندلند به قلمرو نیوفاندلند در سال 1907) است. برمودا دارای یک گویش متمایز انگلیسی است و از نظر تاریخی روابط قوی با سایر کشورهای انگلیسی‌زبان در آمریکا از جمله ایالات متحده، کانادا و کارائیب مشترک داشته است. این کشور عضو وابسته جامعه کارائیب است.