کومور
کومور یا به طور رسمی اتحادیه قُمُر (به عربی: الإتّحاد القمریّ) و (به فرانسوی: Union des Comores)، یک کشور مجمع‌الجزیره‌ای در جنوب شرقی آفریقا است که در انتهای شمالی کانال موزامبیک در اقیانوس هند واقع شده است. پایتخت و بزرگ‌ترین شهر آن مورونی است. دین اکثریت جمعیت و دین رسمی دولت، اسلام سنی است. کومور در ۶ ژوئیه ۱۹۷۵ استقلال خود را از فرانسه اعلام کرد. کومور تنها کشور عضو اتحادیه عرب است که کاملاً در نیمکره جنوبی واقع شده است. این کشور عضو اتحادیه آفریقا، سازمان بین‌المللی فرانکوفونی، سازمان همکاری اسلامی و کمیسیون اقیانوس هند است. این کشور دارای سه زبان رسمی است: شیکوموری، فرانسوی و عربی.
| اطلاعات کشور | |
|---|---|
| نام کامل: | اتحاد قُمُر |
| پایتخت: | مورونی |
| زبان(های) رسمی: | قمری، عربی، فرانسوی |
| دین(ها): | اسلام سنی |
| حکومت: | فدراسیون نظام ریاستی جمهوری |
| مساحت: | 2,235 کیلومتر مربع |
| جمعیت: | 1,000,000 نفر (2024) |
| شاخص توسعه انسانی: | 0.586 |
| واحد پول: | فرانک کومور (KMF) |
| منطقه زمانی: | یوتی‌سی 3+ |
| پیش‌شماره تلفنی: | 269+ |
| کد ایزو ۳۱۶۶: | KM |
| دامنه سطح‌بالا: | km. |
کومور با مساحت ۱۶۵۹ کیلومتر مربع، سومین کشور کوچک آفریقا است. در سال ۲۰۱۹، جمعیت آن ۸۵۰,۸۸۶ نفر تخمین زده شد. این کشور دارای سه جزیره اصلی و جزایر کوچک متعدد است که همگی به استثنای مایوت، جزایر آتشفشانی کومور هستند. مایوت در سال ۱۹۷۴ در یک همه‌پرسی علیه استقلال از فرانسه رای داد و همچنان توسط فرانسه به عنوان یک بخش فراسرزمینی اداره می‌شود. فرانسه قطعنامه‌ای را در شورای امنیت سازمان ملل متحد که حاکمیت کومور بر این جزیره را تأیید می‌کرد، وتو کرد. مایوت در سال ۲۰۱۱ پس از یک همه‌پرسی که به طور قاطع به تصویب رسید، به یک بخش فراسرزمینی و یک منطقه از فرانسه تبدیل شد.
کومور احتمالاً برای اولین بار توسط مردم آسترونزیایی/مالاگاسی، زبان‌دانان بانتو از شرق آفریقا و بازرگانان دریانورد عرب سکونت داده شد. از سال ۱۵۰۰، سلطنت انجوآن بر جزایر تسلط یافت، در حالی که گراند کومور بین چندین سلطان تقسیم شد. این کشور در قرن نوزدهم بخشی از امپراتوری استعماری فرانسه شد و تا قبل از استقلال آن در سال ۱۹۷۵ در مالکیت این کشور قرار داشت. این کشور بیش از ۲۰ کودتا یا تلاش برای کودتا را تجربه کرده است و سران مختلف دولت ترور شده‌اند. در کنار این بی‌ثباتی سیاسی مداوم، این کشور یکی از بالاترین سطوح نابرابری درآمد در هر کشوری را دارد و در شاخص توسعه انسانی در ربع متوسط قرار دارد. بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴، حدود ۱۹ درصد از جمعیت زیر خط فقر بین‌المللی ۱.۹۰ دلار آمریکا در روز بر اساس برابری قدرت خرید زندگی می‌کردند.