درخواست اصلاح

زبان عربی

از دانشنامه ویکیدا

زبان عَرَبی (به عربی: اللُّغَة العَرَبِيّة) یکی از زبان‌های سامی مرکزی از خانواده زبان‌های آفروآسیایی است.

زبان عربی
زبان عربی

عربی سومین زبان رسمی رایج دنیا پس از انگلیسی و فرانسوی، یکی از شش زبان رسمی سازمان ملل متحد و زبان دینی اسلام است. زبان عربی به‌طور گسترده در مدارس و دانشگاه‌های سراسر جهان تدریس می‌شود و به درجات مختلف در محل کار، دولت‌ها و رسانه‌ها استفاده می‌شود. در قرون وسطی، زبان عربی ابزار اصلی فرهنگ، به‌ویژه در علوم، ریاضیات و فلسفه بود. در نتیجه بسیاری از زبان‌های اروپایی نیز واژه‌های بسیاری را از آن وام گرفته‌اند. تأثیر عربی، عمدتاً در واژگان، در زبان‌های اروپایی - عمدتاً اسپانیایی و تا حدی پرتغالی، کاتالانی و سیسیلی - به دلیل نزدیکی اروپایی‌ها و حضور طولانی مدت فرهنگی و زبانی عربی در دوران اندلس، عمدتاً در ایبریای جنوبی، دیده می‌شود. زبان مالتی یک زبان سامی است که از گویش عربی توسعه یافته و به الفبای لاتین نوشته شده است. زبان‌های بالکان، از جمله یونانی و بلغاری، بسیاری از واژه‌های منشأ عربی را به‌ویژه از طریق تماس مستقیم با ترکی عثمانی به‌دست آورده‌اند.

زبان عربی در طول تاریخ خود بر بسیاری از زبان‌های دیگر در سراسر جهان تأثیر گذاشته است، به‌ویژه زبان‌های فرهنگ‌های مسلمان و کشورهایی که توسط مسلمانان فتح شده‌اند. برخی از زبان‌های تحت تأثیر بیشتر عبارتند از فارسی، ترکی، هندوستانی (هندی و اردوکشمیری، کردی، بوسنیایی، قزاقستانی، بنگالی، مالایی (اندونزیایی و مالزیاییمالدیویی، پشتو، پنجابی، آلبانیایی، ارمنی، آذربایجانی، سیسیلی، اسپانیایی، یونانی، بلغاری، تاگالوگ، سندی، اودیه، عبری و هوسه و برخی از زبان‌ها در بخش‌هایی از آفریقا، مانند سومالیایی و سواحلی. برعکس، عربی کلماتی را از زبان‌های دیگر، از جمله آرامی، عبری، لاتین، یونانی، فارسی و تا حدی ترکی، انگلیسی، فرانسوی و سایر زبان‌های سامی وام گرفته است.

عربی توسط 380 میلیون گویشور، چه بومی و چه غیر بومی، در جهان عرب صحبت می‌شود، که آن را به پنجمین زبان پرگفتار در جهان تبدیل می‌کند. همچنین چهارمین زبان پرکاربرد در اینترنت است. همچنین به عنوان زبان عبادی بیش از 1.9 میلیارد مسلمان عمل می‌کند. در سال 2011، عربی را پس از انگلیسی، چینی ماندارین استاندارد و فرانسوی، چهارمین زبان مفید برای تجارت قرار داد. عربی با الفبای عربی نوشته می‌شود که به خط ابجد و از راست به چپ نوشته می‌شود، اگرچه گاهی انواع گفتاری آن به‌ویژه در چت و فضای مجازی به عربیزی (لاتین نویسی عربی) از چپ به راست و بدون املای استاندارد نوشته می‌شود.