بیمارستان
بیمارستان یا مریض‌خانه، بهداری، دارالشفاء، درمانگاه و یا شفاخانه (به انگلیسی: Hospital) یک مرکز درمانی و مراقبت‌های بهداشتی است که در آن با بهره گیری از تخصص کارکنان و استفاده از تجهیزات به افراد خدمات درمانی و مراقبت‌های پزشکی ارائه می‌شود.
بیمارستان به مرکز بزرگ درمانی گفته می‌شود که از چندین بخش تخصصی تشکیل شده است. شناخته شده ترین گونه‌ی بیمارستان، بیمارستان عمومی است که معمولا دارای یک بخش اورژانس برای درمان مشکلات فوری افراد از قربانیان آتش‌سوزی و تصادف گرفته تا بیماری‌های ناگهانی است.
در یک بیمارستان آموزشی، پزشکان همزمان با کمک به رفع مشکلات بیمار به آموزش تجربی مسائل پزشکی به دانشجویان پزشکی و پرستاران می‌پردازند. عموماً به یک مرکز درمانی کوچکتر از بیمارستان، درمانگاه یا کلینیک گفته می‌شود.
بیمارستان‌ها به بیمارستان‌های دولتی، بیمارستان خصوصی و بیمارستان خیریه تقسیم می‌شوند که در بیمارستان‌های دولتی و خیریه همه یا بخشی از هزینه‌ها توسط دولت و یا خیرین پرداخت می‌شود.
واژه شناسی
«بیمارستان» یک واژه‌ی فارسی است برگرفته از واژه‌ی فارسی پهلوی «بیمار یا وِمار» و پسوند مکانِ «ستان» تشکیل شده‌است که به معنای «محل بیمار» یا «محل نگهداری بیمار» است.
این واژه در معنای نخستین خودش در دنیای قبل از اسلام در مورد دانشگاه جندی شاپور استفاده می‌شده‌است. سپس واژه بیمارستان در مورد محل نگهداری بیماران در تمامی سرزمین‌های اسلامی به کار گرفته شد.
تاریخچه
اولین بیمارستان جهان به شکل امروزی در سال‌های حدود ۴۳۰ قبل از میلاد حضرت مسیح در کشور سریلانکا شکل گرفته است و بعد از آن در قرن اول قبل از میلاد، رومی‌ها نوعی بیمارستان یا مرکز درمانی برای ارایه خدمات درمانی به گلادیاتورهای زخمی در شهرها ایجاد کردند و نام «Valetudinaria» بر آن نهادند.
بخش‌های بیمارستان
یمارستان‌ها بر پایه مأموریت و وسعت‌شان، به رده‌های گوناگونی تقسیم گشته‌اند. اما مهم‌ترین بخش‌ها شامل:
- داخلی
- جراحی
- اورژانس
- آزمایشگاه
- زنان و زایمان
- دیالیز
- سوختگی
- روانی
- اتاق عمل
- توان‌بخشی یا طب فیزیکی
- اطفال
- عفونی
- CCU
- ICU
- عکسبرداری پزشکی (شامل سی‌تی_اسکن، ام‌آرآی، پرتونگاری، سونوگرافی و…)
- بخش استریل C.S.R
- و …