باسم کربلائی
باسم کربلایی با نام کامل باسم اسماعیل محمد علی، مداح عراقی است که در سال ۱۹۶۶ در عراق متولد شد و از سال ۱۹۸۰ از عراق به ایران مهاجرت کرده است.
او از همان ابتدای ورود به ایران مداحی و قصیده خوانی را در شهر اصفهان و حسینیه کربلایی‌ها آغاز کرد. پس از مدتی در قم نیز مداحی را ادامه داد.
او در مداحی پیرو و تحت تاثیر حمزه الصغیر است و ملا تقی کربلایی یکی از اساتید وی بوده‌است.
خادمُ الحسین، سلطانُ المنابر و مَزامیرُ الحسین از القابی است که به باسم کربلایی نسبت داده‌اند.
کربلایی پس از پخش چند نماهنگ از وی با زبان عربی از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، در ایران به شهرت رسید.
او هم‌اکنون ساکن کویت است و در لبنان و کویت به مداحی مشغول است و آثار خود را منتشر می‌کند.
پس از سقوط صدام حسین به عراق بازگشت و دور جدیدی از پیشه‌اش را آغاز کرد. نوحههای «برائة العشق»، «بنات النبی»، «قارورة»، «صلیت؟»، «تزورونی»، «لیش تأخر عباس»، «صلوات»، «ربنا صل علی احمد» از کارهای معروف اوست.
عراقیها که در زمان حکومت صدام جرأت عزاداری نداشتند، اکنون سالها ممنوعیت مراسم عزاداری و نوحه خوانی را جبران میکنند و شنیدن نوحه کار هر روزشان شده است. در زمان صدام حمل نوار نوحه، دستکم شش ماه زندان داشت، چه رسد به برگزاری مراسم عزادارى، ولی حالا سوار هر اتومبیلی که در عراق میشوید، نوار نوحه میگذارند.
ملا باسم کربلایی که سبک تازهای در نوحه خوانی داشته، در کنار علاقه مندان بسیارش، منتقدانی هم دارد که هم از سبک نوحه خوانی او انتقاد کردهاند و هم از مضمون برخی نوحه های او. مثلاً یکی از انتقادها به نوحهای بود که ملا باسم در رثای محمد الدوره، کودک فلسطینی خواند که توسط نظامیان صهیونیستی کشته شد. بسیاری بر او خرده گرفتند که باید نوحه خوانی به یاد اهل بیت پیامبر و معصومین باشد و نباید در رثای یک نوجوان غیرعراقی و سنی چنین کاری کرد.
ملا باسم برای اهل بیت(ع) میخواند و مظلومیت امام حسین(ع) و اهل بیتش را بر زبان میآورد. هم صدا و هم اشعار نوحههای ملا باسم قابل تأمل و تفکر هستند و در چند سال اخیر توجه شیعیان تمام دنیا را به خود جلب کرده است.