اتو
اتو وسیله ای است که از آن برای صاف کردن پارچه استفاده می کنند.کشیدن اتو برای زیبا تر شدن پارچه و پوشاک انجام می شود.
به علت گرمای بالای کف اتو، باکتریهای موجود در پوشاک می‌میرند وهمین امر به تمیزی لباس کمک می‌کند.
تاریخچه
اولین کسانی که برای اتو کردن لباسهای خود از فلز استفاده کردند چینی ها بودند. در طول تاریخ از روشهای زیادی برای این کار استفاده می شد و سرانجام به اتو الکتریکی که امروزه از آن استفاده می کنیم ختم شد. اتو توسط هنری دبلیو سی در سال 1882 در شهر نیویورک ساخته شد. وزن تقریبی این اتو حدودا 15 پوند داشت و زمان گرم شدن آن طولانی بود. مردم در گذشته وقت زیادی صرف شستن، خشک کردن و اتو زدن لباسها می کردند. با همه اینها آنطور که میخواستند لباسها اتو نمی شد زیرا این کار وقت زیادی را به خود اختصاص می داد. یک فرد عادی ، روزانه لباسهای پوشیده شده خود را اتو نمی کرد و فقط لباس های مخصوص مناسبت ها را برای این کار اختصاص می داد. در سال 1892 تخته اتو توسط سارا بورن تولید شدکه اتو کردن لباس ها را آسان تر کرد. اتو بخار برقی در سال 1934 توسط ماکس اسکلنیک از شیکاگو طراحی شد و در سال 1938 ماکس اجازه ساخت اتو برقی را به شرکت Steam-O-Matic نیویورک صادر کرد. این نخستین قدم برای دستیابی به درجه ای از شهرت بود و راه را برای استفاده گسترده از این وسیله در سال های 1940 تا 1950 هدایت کرد.
واژه شناسی
در قرن 10 به بعد وازه اتو در نشانه های شعر و ادب فارسی به کار رفته و اغلب پایه آن را فارسی و برخی روسی می دانند.
این کلمه در اصل یک لغت ترکی است که به معنی شعله ور شدن است.
انواع اتو
اتوهای بخار
این نوع اتوها از طریق تولید بخار آب برای ایجاد گرما و رطوبت بر روی لباسها استفاده می‌کنند. آب درون مخزن اتو گرم می‌شود و تبدیل به بخار می‌شود، سپس بخار آب از طریق نوک اتو به بیرون خروج می‌یابد.
اتوهای گازی
اتوهایی هستند که از منبع گاز، مانند گاز طبیعی یا گاز بوتان، برای منبع گرمایی خود استفاده می‌کنند. این نوع اتوها معمولاً مجهز به شعله‌ای قوی هستند و برای استفاده در مکان‌هایی که برق در دسترس نیست مناسب‌اند.
اتوهای الکتریکی
اتوهای الکتریکی از برق برای تولید گرما استفاده می‌کنند. آن‌ها دارای المنت‌های گرمایی داخلی هستند که با عبور برق از آن‌ها، گرما تولید می‌شود. اتوهای الکتریکی بسیار رایج و مناسب برای استفاده در خانه هستند.
اتوهای بدون سیم
این نوع اتوها به صورت باتری قابل شارژ عمل می‌کنند و بدون نیاز به سیم برق مستقیماً بر روی لباسها استفاده می‌شوند. آن‌ها بیشتر برای مسافرت‌ها و استفاده در مکآن‌هایی که برق ندارند مورد استفاده قرار می‌گیرند.
اتوهای بخار
این نوع اتوها از بخار آب و همزن برای نرم‌تر و اصلاح‌گر شدن لباسها استفاده می‌کنند. آب درون مخزن اتو گرم می‌شود و سپس توسط همزن به شکل بخار تشکیل می‌شود و روی لباس پاشیده می‌شود. این نوع اتوها برای لباسهای حساس، مانند پارچه‌های ابریشمی و پشمی، مناسب هستند.
اجزای اتو
- ترموستات بیمتالی: دو صفحه فلزی با ضرایب انبساط حرارتی غیر یکسان، انبساط یافته و قطع مدار را فراهم می‌کند.
- لامپ خبر: دو لامپ استفاده می‌شود، یکی به برق ورودی و دیگری موازی با المنت قرار دارد. روشن شدن لامپ‌ها نشان دهنده انتقال برق از پریز به دستگاه و از کلید کنترل به هیتر است.
- وزنه اتو: المنت و وزنه یک مجموعه واحد را تشکیل می‌دهند.
- محفظه آب و اسپری: وجود مخزن آب برای تولید بخار آب جهت عمل صاف کردن چروک لباس ضروری است. با خروج قطرات آب از مخزن و ورود آن به حفره‌های المنت، بخار تولید می‌شود. اهرم فلزی برای کنترل خروجی آب استفاده می‌شود.
تنظیم دما برای اتو
تنظیمات حساس
اتوها با تنظیمات حساس برای پارچه‌های حساس مانند ابریشم یا پشمی به کار می‌روند. این تنظیمات دارای دماهای پایین‌تری هستند تا لباس را ایمن از سوختگی کنند.
تنظیمات متوسط
اتوها با تنظیمات متوسط معمولاً برای پارچه‌های معمولی مانند پنبه و پلی استر به کار می‌روند. دمای متوسط برای حذف چروک و صاف کردن لباسهای عمومی مناسب است.
تنظیمات بالا
تنظیمات بالای اتوها برای لباسهای مقاوم و سخت مانند لباسهای پشمی، دکمه‌دار و دستمال‌های توری به کار می‌روند. دماهای بالا کمک می‌کنند تا لباسها به طور سریع صاف شوند.