بخش اورژانس
اورژانس (فوریتهای پزشکی) یا 115 (در ایران) محلی است که خدمات پزشکی فوری به بیماران ارائه میدهد. اورژانسها معمولاً به عنوان بخشی از بیمارستانها محسوب میشوند اما برای دسترسی سریعتر بیماران، اغلب در محلی جدا از ساختمان اصلی بیمارستان قرار دارند. همچنین، اورژانسها بسته به نیاز و امکانات میتوانند در داخل درمانگاهها نیز احداث شوند. یکی از مهمترین قسمتهای اورژانس، اتاق احیا با تمامی امکانات لازم است. طب اورژانس به عنوان یکی از تخصصهای پزشکی، حدود چهار دهه است که تعریف شده و امروزه به عنوان یکی از رشتههای مهم در برنامههای دستیاری پزشکی ارائه میشود.
ساختار اورژانس
اورژانسها معمولاً شامل بخشهایی همچون تریاژ (Triage)، اتاق غربالگری، بخش تحتنظر و بخش اصلی اورژانس هستند. بسته به شرایط و امکانات، اورژانسها ممکن است بخش مراقبتهای ویژه و اتاقهای عمل سرپایی و عمومی نیز داشته باشند.
انواع سطوح خدمات در بخش اورژانس
خدمات درمانی ارائهشده در اورژانسها، اعم از آموزشی یا درمانی، با توجه به رسالت بیمارستان، برنامه درمانی، بخشهای پشتیبان اورژانس و دیگر عوامل، متفاوت است. بر این اساس، اورژانسهای بیمارستانها بر اساس نوع، سطح و حجم خدمات به سه گروه زیر تقسیم میشوند:
- اورژانسهای عمومی
- اورژانسهای تروما
- اورژانسهای تک تخصصی
هر کدام از این گروهها بسته به نیاز و امکانات، خدمات متنوعی ارائه میدهند تا به بهترین شکل ممکن به بیماران کمک کنند.
ارتباط اورژانس با دیگر بخشهای بیمارستان
درجهبندی با فضای درمانی شامل موارد زیر میباشد:
- بخش اعمال جراحی عمومی
- بخش جراحی محدود
- بخش کاتتریزاسیون قلب
- بخش جراحی قلب باز
- بخش زایمان
- بخش مراقبتهای ویژه
- بخش مراقبتهای ویژه قلب
- بخش مراقبتهای ویژه کودکان
- بخش مراقبتهای ویژه نوزادان و بخش مراقبتهای متوسط نوزادان
- بخش مراقبتهای متوسط و بخش مراقبتهای متوسط قلب
- بخش دیالیز
- انواع بخشهای بستری
- سایر بیمارستانها و مراکز درمانی
حوزه بندی فضای اورژانس
بهطور کلی فضاهای داخلی بخش اورژانس به چهار حوزه اصلی تقسیمبندی میشود:
- حوزه مشترک
- حوزه فوریت
- حوزه سرپایی
- حوزه تحت نظر
به بیان دیگر حوزه بندی فضاهای درمانی به منظور تفکیک نوع و سطح خدمات قابل ارائه در اورژانس میباشد که به دنبال آن افزایش کیفیت خدماترسانی به بیماران را سبب میشود.
حوزه مشترک نیز در برگیرنده فضاهایی میباشد که نقش عملکردی مشترک برای حوزههای درمانی ایفا میکنند و در ارتباط مستقیم با حوزه سرپایی و حوزه فوریت و ارتباط غیر مستقیم با حوزه تحت نظر میباشد.
نیروی انسانی
شامل افراد زیر است
- متخصصان طب اورژانس به عنوان رئیس و مسئول اصلی اورژانس
- پزشکان عمومی
- تکنسینهای فوریتهای پزشکی *پرستاران
- بهیاران
- امدادگران
- منشیها
- کارشناسان آزمایشگاه
- کارشناسان رادیولوژی
- خدمات
تابلوها و علائم اورژانس
در اطراف اوژانس معمولاً برای نشان دادن مسیر اورژانس از رنگ قرمز استفاده میشود. در خود اورژانس معمولاً از رنگها برای نشان دادن قسمتهای مختلف اورژانس استفاده میشود.
تجهیزات
- تختهای اورژانس میبایست تجهیزات مانیتورینگ قلبی را داشته باشد.
- ونتیلاتورها از اجزای مهم در اورژانس محسوب میشوند
- ترالی کد
اورژانس در ایران
اورژانس در ایران، پس از حادثه ریزش سقف فرودگاه مهرآباد رسماً تأسیس شد. پیش از آن، هیچ سیستم از پیش طراحیشدهای برای کمک و انتقال مجروحین به بیمارستان در اینگونه حوادث ناگهانی وجود نداشت. هماکنون از هر نقطه ایران با گرفتن شماره ۱۱۵ میتوان با اورژانس تماس گرفت.