بکینگ پودر

بکینگ پودر که در زبان انگلیسی به آن Baking powder گفته می‌شود، نام دیگرش پودر قنادی است. بکینگ پودر نوعی عامل ورآورنده می‌باشد که از ترکیب یک باز با یک اسید ضعیف به دست می‌آید. بکینگ پودر را به منظور ورآوردن خمیر و همچنین حجیم‌ کردن انواع کیک و نان مصرف می‌نمایند. بکینگ پودر دارای یک نوع پودر قلیایی، نوعی نشاسته خنثی و همچنین نوعی نمک اسیدی می‌باشد.

بکینگ پودر

همانطور که گفته شد، بکینگ پودر نوعی باز می‌باشد که وقتی با مایعات مخلوط می‌گردد خاصیت اسیدی نیز می‌یابد و سبب آزادسازی گاز دی اکسید کربن می‌گردد که به همین دلیل خمیر ور می‌آید و یا اینکه کیک یا نان حجیم تر می‌گردد.

کاربرد

از بکینگ پودر برای موادی که به پخت با زمان طولانی احتیاج دارند استفاده می‌گردد و از طعم تلخی کمتری در مقایسه با جوش شیرین برخوردار می‌باشد.

معمولا از بکینگ پودر به منظور پف برای انواع کیک، نان، پنکیک، کلوچه و... استفاده میگردد. خمیر قادر نیست که گاز را برای مدت زمان بالایی درون خود حفظ نماید و از همین رو است که باید با سرعت بالایی با عوامل تخمیر کننده همچون بکینگ پودر و یا جوش شیرین واکنش دهد.

از همین جهت در موقع آماده کردن خمیر کیک، بکینگ پودر با دیگر مواد خشک در مرحله پایانی به کیک افزوده می‌شود تا بلافاصله پس از افزودن درون فر قرار داده شود و پخته گردد.

عمر مفید بکینگ پودر حدود شش الی دوازده ماه می‌باشد. این ماده باید در جایی خشک و خنک در ظروفی با درب بسته نگه داشته شود.

وقتی که یک قاشق مرباخوری خوری از بکینگ پودر با یک دوم لیوان آب جوش مخلوط می‌گردد و می‌جوشد، آن بکینگ پودر قابل مصرف خواهد بود.