حسین ستوده
حسین ستوده مداح اهل بیت (ع)، در تاریخ 22 مرداد 1369 در تهران متولد شد.
حسین ستوده علاوه بر مداحی، به شعر نیز علاقهمند است و اشعاری با مضامین مذهبی میسراید. وی معتقد است که توانایی سرودن شعر، لطف و عنایتی است که از اهل بیت (ع) به او رسیده است.
خانواده ستوده
وی از کودکی علاقه وافری به مداحی نشان داد و با الهام از مادرش که قاری قرآن بود و حمایتهای پدرش، به طور جدی به این عرصه وارد شد. به نقل از خود حسین ستوده:
مادرم قاری قرآن است. او همیشه مرا دعا میکند. هر وقت میخواهم به جلسه بروم، خودم اصرار میکنم که مرا دعا کند. هر وقت میخواستم به روضه بروم، مادرم گلویم را میبوسید و میگفت: "برو خدا پشت و پناهت. انشالله امام حسین(ع) کمکت کند تا بتوانی برایش خوب نوکری کنی". به نظرم پدر و مادرم بیشترین نقش را برای ورودم به مداحی داشتند.
شروع مداحی ستوده
آشنایی حسین ستوده با فضای مداحی از سنین پایین و با تکیه زدن در تکیه محلی و همراهی با دوستان همسن و سال خود آغاز شد. اولین تجربه رسمی مداحی وی در مسجد محل و در شب ششم محرم بود که با استقبال خوب اهالی مواجه شد.
چنانچه خودش می گوید بعد از به پا کردن تکیه همه گفتند چه کسی قرار است بخواند. اینجا شروع مداحی اقای ستوده بوده است، زمانی که در سن پایین به خود جرات داده و خوانده است. خودش می گوید:
«آرزویم این بود که در مسجد محل بخوانم. شب ششم محرم بود که به همراه برادر بزرگم به مسجد رفتم و به آرزوی قلبیام رسیدم. از همان لحظه، بهطور رسمی وارد عرصه مداحی شدم. پدر و مادرم مشوق من برای ورود به این عرصه بودند.»
الگو حسین ستوده
حسین ستوده از همان ابتدای راه، تحت تعلیم و تربیت حاج غلامرضا عینیفرد قرار گرفت. وی از این استاد بزرگ، شیوههای مداحی، نحوه ارتباط با مخاطب و بسیاری از نکات ظریف این هنر را فرا گرفت. همچنین، وی از سبک سینهزنی حاج منصور ارضی نیز تأثیر پذیرفته است.
با این حال خودش می گوید حسین عینیفرد مانند برادر بزرگتر برای من است. به او یاری رسانده است تا در این عرصه بیش از پیش شکوفا شود. حسین ستوده می گوید:
«از برخورد با مستمع تا نحوه نشستن روی منبر و هر چیزی دیگری که برای مداح ضروری است را از غلامرضا عینی فرد یاد گرفتم. البته از سبک سینهزنی حاج منصور ارضی تقلید میکردم. آن زمان، تکنولوژی و فناوری بدین شکل نبود، برادرم برایم کاست مداحیهای حاج منصور را میخرید و به دست من میرساند.»
آثار حسین ستوده
از آثار برجسته حسین ستوده میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- خوب خوبان
- بنی هاشم همه زیبا
- محشر رقیه
- تو اون آغوش گرمی
- عالم پی چشماشه
- رهام نکن
- والا مقام یا ام البنین
- باز نم بارون
- میشه برگردم آقا
- اهل کربلام
- آخر میرم یه روز واسه زندگی کربلا