خشایارشا

خشایارشا متولد 518 ق.م به عنوان پادشاه ایران در سلسله هخامنشیان بود. خشایارشا در سال 486 ق. م بعد از داریوش بزرگ به پادشاهی رسید و تا سال 465 ق. م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تخت جمشید، شوش و هگمتانه بود. سرانجام بعد از خشایارشا، اردشیر یکم به پادشاهی رسید.

پادشاهان ایران

خشایارشا یکم
لقب(ها):	شاه بزرگ، شاه شاهان، شاه پارس، فرعون مصر
تاریخ تولد:	518 ق. م
تاریخ فوت:	465 ق. م
محل دفن:	کوه رحمت، نقش رستم
سلسله:	هخامنشیان
قلمرو:	از رود سند و ماورالنهر در شرق تا ترکیه و دریای مدیترانه و مصر در غرب
مرکز حکومت:	تخت جمشید، شوش و هگمتانه
شاه قبلی:	داریوش بزرگ
شاه بعدی:	اردشیر یکم
آغاز سلطنت:	486 ق. م
پایان سلطنت:	465 ق. م
نام پدر:	داریوش بزرگ
فرزند(ان):	داریوش، ویشتاسپ، امیتیس، اردشیر، روزگونه، آرشام، رته‌شه، تیفراتس، آرتارم، پروشات
خویشاوندی:	پسر داریوش یکم و آتوسا

قلمرو

در منابع قلمرو حکومت خشایارشا یکم 'از رود سند و ماورالنهر در شرق تا ترکیه و دریای مدیترانه و مصر در غرب' ذکر شده است.

درگذشت

خشایارشا یکم سرانجام در سال 465 ق.م درگذشت.