خیابان
خیابان (به انگلیسی: Street) نوعی گذرگاه ارتباط دهنده است و عرض آن به طور معمول بیشتر از یک کوچه است. معمولا در سطح خیابان‌ها از مواد سخت و بادوامی مانند آسفالت، بتن یا سنگ‌فرش استفاده می‌شود. هر چند خیابان‌هایی با سطح خاکی و هموار نیز وجود دارند.
.jpg)
در زیر سطح بسیاری از خیابان‌ها، تأسیسات شهری از جمله لوله‌های آب‌رسانی، خطوط برق و لوله‌های فاضلاب قرار گرفته است. اگر این تأسیسات دچار آسیب شوند و به تعمیر نیاز داشته باشند، قسمتی از آسفالت خیابان را به صورت نواره‌ای بر می‌دارند. این بخش به نوار حفاری معروف است. بعد از اتمام تعمیرات، بر نوار حفاری آسفالت جدیدی می‌ریزند و با غلتک آن را صاف می‌کنند.
خیابان‌ها معمولا برای تردد خودروها استفاده می‌شوند. به همین منظور در دو سوی خیابان‌ها، پیاده‌روهایی برای عبور عابرین و افراد پیاده ساخته می‌شود. خط‌کشی عابر پیاده، چراغ قرمز، جوی آب و شبکه‌های فلزی بر روی جوی‌ها از جمله تأسیساتی است که در بسیاری از خیابان‌ها قابل مشاهده است.
تعریض خیابان
شهرداری به منظور روان‌سازی تردد در خیابان‌ها و بخش‌هایی از بافت‌های قدیمی شهرها، اقدام به بیشتر کردن پهنا می‌کند که به این کار تعریض خیابان گفته می‌شود.
تعریض خیابان‌ها از طریق مقرر کردن استاندارد جدیدی برای پهنای پیاده‌روها به منظور ساخت‌وسازهای جدید صورت می‌گیرد. این کار عملیاتی به نام عملیات تَمَلُک برای خرید واحدهای مسکونی در مسیر تعریض توسط شهرداری انجام می‌شود.
استاندارد عرض خیابان‌ها
خیابان‌ها استاندارد عرضی خاصی ندارند اما به طور معمول خیابان‌های اصلی در شهرهای بزرگ بین 20 تا 60 متر عرض دارند اما این مقدار در شهرهای کوچک‌تر، به کمتر از 20 متر می‌رسد. عرض خیابان‌های شهری بسته به قوانین و مقررات محلی و آن کشور متفاوت است اما در بسیاری از کشورها، عرض خیابان‌های شهری بین 12 تا 15 متر تعیین شده است.
قوانین نام‌گذاری خیابان‌ها در ایران
- می‌توان در نام‌گذاری خیابان‌ها از نام شخصیتهای مهم تاریخ صدر اسلام و انقلاب اسلامی و شهدای گرانقدر آن و حوادث مهم تاریخ مبارزات اسلامی مردم ایران و همچنین نام‌شخصیتهای فرهنگی، ادبی، علمی، سیاسی و تاریخی ایران و اسامی راجع به اندیشه، فکر و هنر و نیز مظاهر طبیعت زیبای ایران استفاده کرد.
- در نام‌گذاری باید تناسب اسم و مسمی رعایت شود.
- نام خیابان‌ها باید رسا، کوتاه، سلیس و روان باشد.
- در نام‌گذاری خیابان‌ها از اسامی مناسبی که باعث ایجاد روحیه افتخار ملی و حماسی، انبساط خاطر و تلطیف اخلاقی و عاطفی مردم و بیانگر غنای فرهنگ و تمدن اسلامی و ایرانی باشد استفاده می‌شود.
- نام خیابان‌ها حتماً باید به زبان فارسی باشند.
- در نام‌گذاری خیابان‌ها می‌توان با پیشنهاد وزارت امورخارجه و تأیید شورای فرهنگ عمومی کشور، از نام شخصیتهای سیاسی و مردمی خارجی استفاده کرد که در این زمینه اولویت با کشورهای اسلامی است.
- در نام‌گذاری خیابان‌ها به شخصیتهای محلی هر منطقه نیز باید توجه شود.